Περιγραφή

Άγιοι που γελούν και περιγελούν την ματαιότητα

“Μόνον οι Άγιοι ως ξεσκλάβωτοι από τα “πρέπει” του κόσμου και του “εγώ” τους δύνανται να ξεσαμαρώνονται απ’ τα σαμάρια και τους κανόνες του κόσμου. Έτσι λεύτεροι κι άφοβοι Χριστοαντάρτες, φυσικά και αβίαστα διαλαλούν την χαρά, το χαμόγελο, και περιγελούν κι εξαπατούν τον απατεώνα κόσμο. Όπως αυτονόητο είναι ο ήλιος να ζεσταίνει, τα σύννεφα να βρέχουν, το νερό να ξεδιψά…”

Τι συνδέει τον άγιο Δημήτριο τον Μυροβλύτη με τον νεομάρτυρα Αγγελή τον Αργείο; Την αγία Αγλαΐα με τον όσιο Κόπρι; Την νεαρή αγία Ραΐδα με τον άγιο Φιλούμενο του Φρέατος του Ιακώβ; Άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, από άλλους τόπους, από άλλες εποχές, με άλλον τρόπο ο καθένας, επέτυχαν να πιαστούν στον χορό των αγίων. Αγάπησαν πάνω και πέρα από όλα τον Χριστό. Ο αγαπημένος μας πατήρ Διονύσιος συλλέγει λεπτομέρειες από συναξάρια μοναδικά και μας υπενθυμίζει διακηρύσσοντας: Πίσω από την οσιακή βιοτή, την ομολογία ή το μαρτύριο, στο μοναστήρι ή στον κόσμο, στην αγορά της πόλης, στο μαγαζί ή στο χωράφι τους, οι άγιοι μάς απλώνουν ευφρόσυνα το χέρι, ως πρόσκληση αγιασμού προς κάθε μετερίζι! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)