Περιγραφή

Επιστολή προς την σεμνοτάτην εν μοναζούσαις Ξένην

Γι’ αυτό πολλοί από τους μεγάλους Ησυχαστάς Πατέρας δεν ήθελαν να γράψουν τίποτε, αν και ήσαν σε θέσι να γράψουν ωφελιμώτατα και σπουδαία πράγματα…
…Ζωή της ψυχής είναι η με τον Θεόν ένωσις. Διότι όπως με την παράβασι των πρωτοπλάστων, χωρισθείσα η ψυχή από τον Θεόν ενεκρώθη, έτσι με την υπακοή στις εντολές, ενουμένη με τον Θεό ζωοποιείται…
Αλλ’ εκείνος ο νους, που ηξιώθη αυτού του φωτός, μεταδίδει και στο ενωμένο μαζί του σώμα, πολλά τεκμήρια του θείου κάλλους, ζώντας μέσα στην θεία Χάρι και στην παχύτητα της σαρκός και χορηγώντας δύναμι σε αυτή. Από την κατάστασιν αυτή γεννάται η θειοειδής και ασύγκριτη έξις των αρετών και η τελεία ακινησία ή δυσκινησία προς το κακό. Από δω ο Χριστός ερμηνεύει στην καρδιά μυστικώς τους λόγους των όντων. Αποκαλύπτει, λόγω της καθαρότητας της ψυχής, τα μυστήρια της φύσεως. Τα μυστήρια με τα οποία υψούται η διάνοια των τοιούτων στην κατανόησι των υπέρ φύσιν, με αναλογικούς συλλογισμούς, αφού την ψυχή, ο Πατήρ του Λόγου, έχει κατακτήσει, με άϋλες επαφές… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)