Περιγραφή

Τα 400 κεφάλαια περί αγάπης και ερμηνεία εις το Πάτερ ημών

Όλες μεν οι αρετές συνεργούν στον νουν για τον θείον έρωτα, περισσότερον δε όλων η καθαρά προσευχή. Διότι διά της προσευχής πτερούμενος ο νους, εξέρχεται απ’ όλην την κτίση και φθάνει στον Θεόν.
Όταν ο αιχμαλωτισμένος από την αγάπη του Θεού νους αρπαγεί από την ενέργεια της θειας γνώσεως, και ανέβει υπεράνω της κτίσεως όλης, τότε αισθάνεται την απειρία του Θεού. Και συναισθανόμενος, από την έκπληξη που δοκιμάζει, την άκραν ανθρωπίνη ταπείνωση, λέγει με κατάνυξη τα λόγια του Προφήτη· «Ω τάλας εγώ, ότι κατανένυγμαι· ότι άνθρωπος ων και ακάθαρτα χείλη έχων, εν μέσω λαού ακάθαρτα χείλη έχοντος εγώ κατοικώ και τον Βασιλέα Κύριον Σαβαώθ είδον τοις οφθαλμοίς μου» (Ησ. στ’ 5).
Ο αγαπών τον Θεόν, δεν δύναται να μη αγαπήσει και κάθε άνθρωπον ως εαυτόν, έστω και αν ακόμη ο αγαπώμενος ενεργείται από τα πάθη, όπως συμβαίνει με τους μη εισέτι κεκαθαρμένους. Διά τούτο, βλέπων τον αδελφόν του βελτιούμενον, χαίρεται αμέτρητα και ανεκλάλητα…