To Go to the End: (Go to End)

---

N.B. Translations are offered only for the Paternal Advices. However, you could have an automatic translation of our Post, in your language (usually by right-clicking on the browser. Automatic translation is also offered on the mobile, by clicking on the three dots and then clicking on “translation”). We apologize for the inconvenience.

---

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024 – ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ:

1. Μας σπλαγχνίστηκεν ο Πλάστης και σπεύδει (βιάζεται) να κατοικήσει στην μήτρα της Παρθένου.

2. “Φαίνεται παράξενη η θέα σου και τα λόγια σου”, είπεν η Παρθένος στον Αρχάγγελο Γαβριήλ. “Μην με πλανήσεις, όπως παλαιά πλάνεψε την Προμήτορα μου Εύα ο όφις ο παμπόνηρος! Είμαι αμύητος στα του γάμου· άνδρα δεν γνώρισα. Πώς λέγεις πως θα συλλάβω αυτόν που δεν μπορεί να περιληφθεί πουθενά, και να χωρήσω στην μήτρα μου αυτόν που δεν τον χωρούν τα μεγέθη των ουρανών;”

3. Μιλάς λόγια ανθρώπινα, είπεν η Παρθένος στον Αρχάγγελο, Αλλά, πες μου, πώς γίνεται να γίνω τόπος που θα χωρήσει αυτόν που επιβαίνει τα χερουβίμ; Μην με δελάσεις, σε παρακαλώ, απατώντας με, γιατί δεν γνώρισα ηδονή και δεν γνωρίζω τα του γάμου· πώς γίνεται να γεννήσω παίδα, όπως εσύ λέγεις;

4. Της εξήγησεν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, πως “εκεί που θέλει ο Θεός, οι τάξεις της φύσεως αναιρούνται· γι’ αυτό πίστεψε στα λόγια μου που σου λέω”. Και όταν πείστηκε η Παναγία, στα λόγια του Αρχαγγέλου και δέχτηκε τον ασπασμό και είπεν, “ιδού η δούλη Κυρίου, ας γίνει σύμφωνα με τα λόγια σου”, εκείνη την ώρα την ενεδυνάμωσεν η δύναμη του Υψίστου και το Άγιο Πνεύμα διέπλασε μέσα στην μήτρα της την σάρκα του ενανθρωπήσαντος προαιώνιου Θεού! Και έτσι, με την ένωση αυτή (Θεού και ανθρώπου, στο ένα πρόσωπο του Θεού Λόγου) ανέβασε την ανθρώπινη φύση στο αρχικό της αξίωμα.

5. Εκείνος που έχει θρόνο τον ουρανό και υποπόδιό του την γη, χωρείται στην μήτρα γυναικός!!! Εκείνον που δεν μπορούν να ατενίσουν και να δουν τα Εξαπτέρυγα και Πολυόμματα Σεραφίμ και Χερουβίμ, με ένα μόνο λόγο, γιατί θέλησεν ο Λόγος του Θεού (με σύμφωνο τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα), σαρκώθηκε στην μήτρα της Θεοτόκου.

6. Είπεν ο Αρχάγγελος στην Παρθένο: Μην εκπλήττεσαι με την ξένη μου μορφή. Είμαι Αρχάγγελος του θεού. Ξέρω ότι ο όφις διάβολος εξαπάτησε κάποτε την προμήτορά σου Εύα. Όμως, τώρα, σου ευαγγελίζομαι την χαρά και παρόλο που θα γεννήσεις τον ενανθρωπήσαντα Κύριο, θα παραμείνεις παρθένος και άφθορος.

7. Έτσι, η Παρθένος δέχεται την χαρά, τα επίγεια γίνονται ουρανός, ο κόσμος λυτρώνεται από την αρχαία κατάρα και όλη η κτίση δοξάζει τον ποιητή και λυτρωτή μας Κύριο.

8. Χαράς Ευαγγέλια σήμερα. Τα επίγεια ενώνονται με τα ουράνια. Ο Αδάμ καινουριώνει, η Εύα ελευθερώνεται της λύπης, η ανθρώπινη φύση που προσέλαβε ο Χριστός θεώθηκε εξ άκρας συλλήψεως και έτσι η παρθενική γαστέρα έγινε ναός Θεού. Πάνω ο Πατήρ ευδοκεί, το Άγιο Πνεύμα καταπέμπεται και ο Υιός σαρκώνεται. Και έτσι η ανθρώπινη φύση, την οποία ο Λόγος του Θεού προσέλαβε στο Πρόσωπό Του, επέστρεψε πίσω στον Θεό.

9. Ο Υιός του Θεού γίνεται παράλληλα και υιός της Παρθένου.

10. Η Παρθένος Μαρία είπε στον Αρχάγγελο Γαβριήλ: “Εγώ δεν έχω άνδρα· πώς θα γεννήσω υιόν, όπως συ μου λέγεις; Πού ακούστηκε ποτέ να γεννηθεί άνθρωπος χωρίς σπορά;” Και της εξήγησε ο Αρχάγγελος: “Θα έρθει σε σένα το Άγιο Πνεύμα, και θα σε επισκιάσει και η δύναμη του Πατρός και τότε ο Υιός του Πατρός θα σαρκωθεί στα σπλάγχνα σου”.

11. Όμως, Παρθένε, μην ζητάς να μάθεις από μένα τον τρόπο της σύλληψης, γιατί αυτός είναι ανερμήνευτος. Ένα μόνο θα σου πω: Ότι, το Πνεύμα το Άγιο, με δημιουργική δύναμη που θα σε επισκιάσει, θα επιτελέσει το έργο αυτό.

12. Στην αρχή, η Παρθένος Μαρία, πριν της δώσει τις εξηγήσεις αυτές ο Αρχάγγελος, δειλιούσε να δεχτεί τα λόγια του. Γιατί, σκέφτηκε, και η Προμήτορα μου Εύα, δεχόμενη τα λόγια του όφεως (του διαβόλου) εξορίστηκε από την τρυφή του παραδείσου· φοβούμαι, λοιπόν, έλεγε, παρόμοιο ολίσθημα…

13. Και της απαντά ο Αρχάγγελος: Είμαι παραστάτης Θεού, εγώ, Πανάμωμε. Τι με φοβάσαι εμένα, που μάλλον εγώ φοβούμαι εσένα; Τι στέκεις με δέος απέναντί μου, που εγώ μάλλον ιερώς σε ευλαβούμαι;

14. Τελειώνω για να πω, αδελφοί μου, ότι το μόνο που μας μένει τώρα, είναι να βροντοφωνάξουμε και μεις:

• Ο ποιητής και λυτρωτής μας, Κύριε, δόξα σοι!

• Δόξα, Χριστέ, στην μεγάλη σου δύναμη και συγκατάβαση!

• Σε σένα Χριστέ μας, που από την πολλή σου ευσπλαγχνία και για χάρη μας καταδέχτηκες να ενανθρωπἠσεις, να γίνεις άνθρωπος, ας είναι δόξα!

• Και συ γη των ανθρώπων, και σεις ουρανοί, αινείτε την δόξα του Θεού!

• Και τέλος, ας χαιρετίσουμε και την Μητέρα μας, την Μητέρα όλων των Χριστιανών:

• «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σού» (είναι μαζί σου και μέσα σου)!

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Γ’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

Ενόψει της ερχόμενης Κυριακής της Σταυροπροσκύνησης, η Υμνολογία στις Εκκλησίες ψάλλει:

1. Απλώνοντας τα χέρια σου, Χριστέ, πάνω στον Σταυρό, μάζεψες όλα τα έθνη κοντά σου και τους χάρισες την σωτηρία.

2. Είσαι υπερ-δοξασμένη, Θεοτόκε Παρθένε. Γιατί, διά μέσου του Σταυρού του Υιού σου, ο Άδης καταβλήθηκε, ο θάνατος απέθανε, το ανθρώπινο γένος, που είχε χάσει την ζωή, του χαρίστηκε η ανάσταση και αξιωθήκαμε και πάλιν της αιωνίου ζωής· λάβαμε πίσω την παλαιά απόλαυση του Παραδείσου. Γι’ αυτό και δοξολογούμε τον Χριστό και Θεό μας, τον μόνο πολυέλεο.

3. Είναι μακάριος, ευλογημένος και ευτυχισμένος ο λαός εκείνος που έχει για Θεό τον Κύριο (τον αληθινό δηλ. Θεό, που κυριεύει και εξουσιάζει τα πάντα).

4. Ναι, αυτός ο Κύριος είναι όλος ευσπλαγχνία και ανορθώνει και αποκαθιστά αυτούς που είναι συντριμμένοι στην καρδιά.

5. Εμείς οι βροτοί (=θνητοί) αποθάναμε με την γεύση του απαγορευμένου ξύλου (=του δένδρου). Με το ξύλο πάλιν του Σταυρού βρήκαμε ξανά την ζωή· με την δύναμη αυτή του Τιμίου Σταυρού σου, οικτίρμον Κύριε, ενίσχυσέ μας στον παρόντα καιρό της εγκρατείας (=της νηστείας), να τον περάσουμε με κατάνυξη και θέρμη, πράττοντες το θέλημά σου και αξίωσέ μας να δούμε και την λαμπροφόρο ημέρα της Ανάστασής σου.

6. Αφού καθαρίσουμε την σάρκα μας με την εγκράτεια και φωτιστεί η ψυχή μας με τις προσευχές και τις υμνωδίες, αξίωσέ μας να δούμε και με ιερό φόβο να ασπαστούμε τον Τίμιο Σταυρό σου. Έτσι, να υμνολογούμε τον ζωηφόρο Σταυρό και την Λόγχη, με την οποία σε λόγχευσαν, και μέσω των οποίων εμείς αναζωογονηθήκαμε.

7. Εμάς, που γέμισε η ψυχή μας από τα αγκάθια των παθών και έμεινε έρημη (η ψυχή) από αρετές· καθάρισέ μας, Κύριε, συ που για την άπειρή σου αγαθότητα δέχτηκες να σου φορέσουν ακάνθινο στεφάνι.

8. Στον τόπο του Κρανίου (=στον Γολγοθά), αφού σε σταύρωσαν οι Ιουδαίοι, στέκοντας κάτω από τον Σταυρό σου, γελούσαν κοροϊδευτικά και κουνούσαν περιπαικτικά το κεφάλι τους· και Συ τα υπέμεινες όλα αυτά, για την δική μας σωτηρία.

9. Άπλωσες πάνω στον Σταυρό, Χριστέ, τα χέρια σου, ακυρώνοντας το παράνομο άπλωμα των χεριών των Προπατόρων μας στο απαγορευμένο ξύλο (=δένδρο)· έτσι με το ξύλο του Σταυρού θεράπευσες την κατάρα του ξύλου, γι’ αυτό και σε υμνούμε στους ατελεύτητους αιώνες.

10. Έγινα κατασκότεινος από την άσωτη ζωή και τον ακάθαρτο μου βίο· αλλά, Λόγε Θεού, λάμψε, σε παρακαλώ, ακτίνα φωτός μέσα στην ψυχή μου, για να επιστρέψω κοντά σου, συ που όταν έπασχες πάνω στον Σταυρό, έσβυσες το φως του ηλίου.

11. Ενώ, Κύριε, εσύ σαν Δημιουργός του παντός, είσαι όλος γλυκύτητα και δίνεις γλυκασμό, καταδέχτηκες να γευτείς την πικρή χολή, για να θεραπεύσεις την δική μας αμαρτωλή ηδονή· γι’ αυτό και σε υμνούμε, εμείς που σωθήκαμε διά του Πάθους σου.

12. Έχω διασκορπίσει τον πλούτο των χαρισμάτων που δωρεάν έλαβα στο Βάπτισμα. Κατανάλωσα την ζωή μου μέσα στις ηδονές των πονηρών λογισμών και μέσα στις ασωτίες, και έτσι ομοιώθηκα με τα ανόητα κτήνη· και όλα αυτά, γιατί, παράβαινα συνεχώς τις εντολές σου. Αλλά εσύ που καταδέχτηκες να κρεμαστείς πάνω στον Σταυρό, μην με αποκηρύξεις από την υιοθεσία που μου χάρισες στο Βάπτισμα, αλλά δέξου με επιστρέφοντα κοντά σου, όπως τον Άσωτο υιό και σώσε με.

13. Όλοι οι χοροί των Μαρτύρων αντιστάθηκαν στους Τυράννους λέγοντες: Εμείς είμαστε στρατευμένοι του ουρανίου Βασιλέως των (ουρανίων) δυνάμεων· ακόμα και αν μας κάψετε μέσα στην φωτιά, και αν μας αφανίσετε τα σώματα, παραδίνοντάς τα σε διάφορα βασανιστήρια, σας δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να αρνηθούμε ποτέ την δύναμη της Αγίας Τριάδος.

14. Άχραντε Μητέρα του Θεού, συ που γέννησες Αυτόν που επαναπαύεται στους Αγίους, καθάρισέ με, που μολύνθηκα βρωμερά από τα πάθη μου· οδήγησε τα βήματά μου, να πορευθώ στο εξής οδούς καθαρότητας και αγνότητας· και τούτο, γιατί συ είσαι προστάτης όλων των δούλων σου και η οποία δεν καταντροπιάζεις όσους έχουν στηρίξει την ελπίδα τους σε σένα.

ΠΕΜΠΤΗ Γ’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

1. Φωστήρες της οικουμένης, Άγιοι Απόστολοι, φωτίσατε και εμάς που σας υμνούμε, και αξιώστε μας, τώρα τον καιρό της Νηστείας, να δούμε με αγνούς και καθαρούς οφθαλμούς το ζωηφόρο ξύλο του Σταυρού (σ.σ. ομιλεί για την ερχόμενη Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης) και να το ασπασθούμε με χείλη καθαρά.

2. Ας επιδείξουμε, πιστοί, καθαρή Νηστεία, δάκρυα, προσευχές, συμπάθεια προς τον πλησίον, ήθος και κατάνυξη, αγαθή προαίρεση και βίο καθαρό, ώστε να απολαύσουμε και εμείς την δόξα του Θεού.

3. Άγιοι του Θεού σοφοί Απόστολοι, εσείς που είστε θείοι άνθρακες (πυρωμένα από την άυλη θεία φωτιά κάρβουνα) κατακαύστε την εμπαθή ύλη της καρδιάς μας.

4. Διά των αγίων πρεσβειών σας, άγιοι Απόστολοι, είθε να αξιωθούμε και εμείς να αγκαλιάσουμε και να ασπαστούμε τον ζωοποιό Σταυρό, με αγνά χείλη και μάτια, αυτόν που προσκυνείται από όλο τον Κόσμο.

5. Η Νηστεία ανάδειξε τον Μωυσή θεόπτη· τον προφήτη Ηλία τον ανέβασε στους ουρανούς με πύρινο άρμα. Ας φροντίσουμε, λοιπόν, και μείς να εγκρατευτούμε, όχι μόνο από τροφές, αλλά και από τους βλαβερούς λογισμούς· με τον τρόπο αυτό, θα γλυτώσουμε από την ποταπή και χαμαίζηλη απάτη του πονηρού.

6. Ναι, ψυχή μου· αν νηστεύεις μόνο από τροφές και δεν καθαρίζεις τον εαυτό σου από τις κακίες και τις καταστροφικές ηδονές, μάταια το χαίρεσαι ότι νηστεύεις. Γιατί, δεν είναι αυτού του είδους την νηστεία που όρισε ο Κύριος, ο οποίος ζητά και θέλει την διόρθωσή μας.

7. Πατέρα μου και Θεέ μου, ο άσωτος εγώ εξέπεσα από την υιοθεσία που μου χάρισες στο Βάπτισμα και κατάντησα να συντρώγω με τους χοίρους, τις σαρκικές ηδονές· αυτές όμως εξακολουθούν να αφήνουν την ψυχή μου συνεχώς πεινασμένη. Καλώς, λοιπόν, επιστρέφω σε Σένα, από όπου κακώς έφυγα. Σε ικετεύω με μετάνοια, ότι αμάρτησα και στον ουρανό και στο Πρόσωπό σου· τώρα, λοιπόν, που επιστρέφω σε Σένα, δώσε μου το μέγα σου έλεος.

8. Λόγε Θεού και Θεέ, συ που απλώθηκες πάνω στον Σταυρό και έφερες κοντά σου αυτούς που ήσαν μακρυά σου, ύψωσε τους λογισμούς μου πάνω από την κοπρία των παθών μου· καταπλούτησέ με με κάθε αρετή, βάλε στην καρδιά μου τον αγνό σου ιερό φόβο, ώστε με την αγάπη προς εσένα να διώξω μακρυά την αγάπη προς την σάρκα. Έτσι, με την εγκράτεια, την Ευχή και τις δεήσεις να Σε ευαρεστήσω και με χαρά να ιδώ την Ανάστασή σου, λαμβάνοντας το μέγα σου έλεος.

9. Ήδη περάσαμε το μέσο της 3^ης Εβδομάδας των Νηστειών. Η 3^η Κυριακή είναι αυτή της Σταυροπροσκύνησης. Αξίωσέ μας, λοιπόν, να δούμε και να προσκυνήσουμε με δέος τον Τίμιο Σταυρό σου, να υμνήσουμε τα άγια Πάθη σου και με καθαρή καρδιά να φθάσουμε και την αγία σου Ανάσταση, το μυστικό Πάσχα, μέσω του οποίου ο προπάτοράς μας Αδάμ (και η Εύα) επανήλθαν πίσω στον Παράδεισο.

10. Αναφέρθηκε σήμερα στο Ανάγνωσμα του Εσπερινού, από την Παλαιά Διαθήκη, ότι «εἰσῆλθον πρὸς Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, δύο δύο, ἄρσεν καὶ θῆλυ, ἀπὸ πάσης σαρκός, ἐν ᾧ ἐστι πνεῦμα ζωῆς. Καὶ τὰ εἰσπορευόμενα, ἄρσεν καὶ θῆλυ, ἀπὸ πάσης σαρκός, εἰσῆλθε, καθὰ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεός τῷ Νῶε».

Και σχολιάζουμε:

Γιατί δεν αναφέρει η Γραφή και περιπτώσεις ζευγαριών ζώων, “άρσεν και άρσεν” ή “θήλυ και θήλυ”; Γιατί δεν “σεβάστηκε” ο Θεός και τυχόν “ομοφυλόφιλα ζώα και ομόφυλα ζευγάρια” -αν τυχόν υπήρχαν δηλαδή μεταξύ των ζώων- αλλά διέταξε (ο Θεός) να μπουν στην κιβωτό “δύο δύο, ἄρσεν καὶ θῆλυ” (ετερόφυλα ζευγάρια, δηλαδή;) Ακόμα, διερωτώμαι, πώς δεν είχε τέτοιες εξαιρέσεις και στα ζώα; Ή μήπως μόνο στους λογικούς ανθρώπους επισυμβαίνουν αυτά, οι οποίοι, με αυτές τους τις επιλογές, γίνονται χειρότεροι και από αυτά τα άλογα ζώα;(!!!) Ο νοών νοείτω.

11. Από την πολυλογία δεν θα γλυτώσεις την αμαρτία. Ενώ, όταν είσαι φειδωλός και εγκρατής στην γλώσσα σου, θα καταστείς συνετός.

ΤΕΤΑΡΤΗ Γ’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

1. Συ που πάνω στον Σταυρό νεκρώθηκες εκούσια και νέκρωσες τον εχθρό μας διάβολο, νέκρωσε και τα κακά θελήματα της σάρκας μου και δώσε ζωή στην άθλια καρδία μου, καθαρίζοντάς με, ως εύσπλαγχνος, διά της νηστείας από κάθε μολυσμό.

2. Ας συσταυρωθούμε με εκείνον που σταυρώθηκε για μας και έτσι, με τις νηστείες και τις προσευχές να νεκρώσουμε όλα τα μέρη της εμπαθούς σάρκας μας.

3. Η γέννα σου σεμνή Παρθένε είναι φρικτή· γιατί, αυτόν που γέννησες, είναι ο Θεός που ενανθρώπισε, αυτός που χωρίς αρχή γεννάται από τον Θεό Πατέρα και τώρα στους έσχατους καιρούς γεννήθηκε από σένα, χωρίς την ένωση με άνδρα.

4. Η χάρη του Σταυρού με την λάμψη της προσκαλεί τον Κόσμο προς τα θεία σου Πάθη, τα οποία αξίωσέ μας να προσκυνήσουμε αξίως.

5. Όταν έλθεις, Λόγε το Θεού, να κρίνεις με εξουσία τον Κόσμο όλο, σε παρακαλώ μην μου δημοσιεύσεις τα κρυφά μου κακά, για να δοξάζω την πολλή σου ευσπλαγχνία.

6. Ω Τριάδα Αγία, που ως προς την Φύση είσαι μία και αμέριστη, ως προς τα Πρόσωπα δε είσαι μεριστή σε τρία. Είναι παντοτινό το κράτος σου Θεέ μου, Πατέρα, Υιέ και Άγιο Πνεύμα· σε ανυμνούμε στους ατελεύτητους αιώνες…

7. Για τον Τίμιο Σταυρό σου, Χριστέ, καυχώνται οι Ιερείς, παίρνουν δύναμη και ισχύ οι Βασιλείς και φωτίζεται κάθε Πιστός· αξίωσέ μας να σε δούμε (σ.σ. εννοεί την ερχόμενη Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης), να σε προσκυνήσουμε και να σε ανυμνούμε στους ατελεύτητους αιώνες…

8. Ας νηστεύσουμε, αδελφοί, από τους αισχρούς λογισμούς, από τις φαύλες πράξεις, ας φύγουμε από την ορμή της κακίας και ας πάρουμε σαν άλλα πτερά τις θείες αρετές, ώστε λαμπροφόροι να δούμε το μέγα και άγιο Πάσχα.

9. Ενώ είχα την τιμή του κατά χάριν υιού (από το Βάπτισμα) δεν το είχα καταλάβει ο ανόητος εγώ· έχασα τον πλούτο της χάριτος που μου δώρησες και έμπλεξα με τους ακάθαρτους δαίμονες· αυτοί στην συνέχεια με έστειλαν, όπως τον άσωτο υιό, να βόσκω μέσα στις ηδονές, σαν τα άλογα κτήνη. Όμως, δέξου με Πατέρα μου, συ που είσαι εύσπλαγχνος και συμπαθής, και ελέησέ με, γιατί αμάρτησα και στον ουρανό και ενώπιόν σου.

10. Πράγματι, διασκόρπισα τον πατρικό μου πλούτο (που πήρα στο βάπτισμα) μέσα στις ασωτίες και κατάντησα όπως τα άλογα ζώα. Γυμνώθηκα από την θεία σου χάρη και έμεινα παντέρημος. Αλλά, δέξου πίσω, που επιστρέφω μετανοώντας και ελέησέ με.

11. Πολύ πόνο υπέμεινες, Άχραντε Δέσποινα, βλέποντας τον Υιό σου πάνω στον Σταυρό και πικραμένη έκλαιγες και έλεγες: Αλοίμονο σε μένα, πώς αδίκως πάσχεις, γλυκύτατο μου τέκνο; Ξέρω, πως πάσχεις για να λυτρώσεις τον Αδάμ και όλους τους απογόνους του. Γι’ αυτό Παναγία Παρθένε, σε παρακαλούμε με πίστη, μεσίτευσε στον Υιό σου να φανεί ίλεως και σε μας.

ΤΡΙΤΗ Γ’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

1. Εάν προφήτης Δαβίδ είπεν “ελέησόν με”, τι να είπω εγώ, Σωτήρ μου; Αμάρτησα, και σε παρακαλώ, συγχώρεσε τις αμαρτίες μου, για τις οποίες μετανοώ και ελέησόν με.

2. Ναι, ελέησόν με ο Θεός, και πάλιν λέγω, ελέησόν με. Και ο μεν Δαβίδ για δύο αμαρτήματα θρηνούσε και έβρεχε με δάκρυα την στρωμνή του. Ενώ εγώ, που έχω εκατοντάδες αμαρτήματα, ούτε μια σταλαγματιά δάκρυ δεν έχυσα. Κοντεύω στην απόγνωση, Θεέ μου, διά τούτο ελέησόν με, κατά το μέγα σου έλεος.

3. Με νηστεία και προσευχές ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας. Παράλληλα να δίνουμε σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη (είτε υλική είτε πνευματική). Ας πενθήσουμε θερμά, για την κατάστασή μας, έως ότου έχουμε καιρό για επιστροφή και έτσι να λυτρωθούμε από την φωτιά της κολάσεως. Ας δοξάσουμε τον Χριστό μας, που όρισε και δέχεται την μετάνοια αυτών που με ειλικρίνεια επιστρέφουν σ’ Αυτόν.

4. Θεομακάριστε Μητέρα ανύμφευτε, θεράπευσε την ασθενούσα μου ψυχή, γιατί έχω πάρα πολλά πταίσματα. Γι’ αυτό και με στεναγμό καρδίας σε παρακαλώ, δέξου με, πανάμωμε, εμένα που έχω πολλά εις βάρος μου. Ώστε και εγώ με την σειρά μου, να σε υμνήσω: Χαίρε Θεού κατοικητήριο!

5. Ναι, Δέσποινά μου αγνή, παρακάλεσε με τες δικές σου ευχές τον Υιό σου, να φανεί ίλεως σε μένα κατά την ημέρα της κρίσεως.

6. Πράγματι, θρηνώ και οδύρομαι, όταν σκεφτώ την ώρα που θα παρασταθώ ενώπιον του φρικτού βήματος. Γιατί, είμαι υπέυθυνος για πολλά κακά που διέπραξα, είτε εν γνώσει είτε εν αγνοία.

7. Κανένας μας ας μην φανεί ράθυμος και αμελής, αδελφοί μου. Γιατί, τώρα είναι καιρός εργασίας και πανήγυρης· ποιος, λοιπόν, δεν είναι φρόνιμος ώστε σε μια μέρα (έτσι λογίζεται μπροστά στην αιωνιότητα) να κερδίσουμε τους ατελεύτητους αιώνες;

8. Ομολογώ ότι αμάρτησα, ο άσωτος εγώ και δεν είμαι άξιος να κοιτάξω στον ουρανό ούτε να ονομάζομαι υιός Θεού (υιοθετημένος). Αποκηρύττω τον εαυτό μου, δεν χρειάζομαι κατηγόρους ούτε μάρτυρες, γιατί θριαμβεύουν οι αμαρτίες μου, η ασωτία μου και ο φαύλος μου βίος· είναι ολοφάνερη η πνευματική μου γύμνωση και η ακάθαρτη στολή της ψυχής μου. Όμως, Πατέρα, Υιέ και Άγιο Πνεύμα, σε παρακαλώ δέξου με μετανοούντα και ελέησέ με.

9. Κύριε, συ που άπλωσες τα χέρια σου πάνω στον Σταυρό, γλύτωσέ με από την απάτη του δόλιου εχθρού, μέσω της οποίας αμαρτάνω. Καθάρισέ μου τα αμαρτήματα και με βοηθό την Νηστεία βοήθησέ με να πράττω το δικό Σου θέλημα· και έτσι να αξιωθώ να δω τα σεπτά Σου Παθήματα (τα Άγια Πάθη σου).

10. Ναι, Κύριε, φωτιζόμενοι στην ψυχή με την Νηστεία, αξίωσέ μας ακατάκριτα και με χαρά να δούμε και να προσκυνήσουμε τον Τίμιο Σταυρό σου (την ερχόμενη Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης, εννοεί)· γιατί, αυτός μας προμηνύει τα σεπτά και εκούσιά Σου Πάθη, τα οποία αξίωσέ μας να φθάσουμε.

ΔΕΥΤΕΡΑ Γ’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

1. Αφού οπλιστούμε με πίστη, σαν άλλος Δαβίδ, την ταπεινοφροσύνη, θα μπορέσουμε να καταβάλουμε, σαν άλλο Γολιάθ, τον υπερήφανο νου μας και μαζί με αυτόν να περικόψουμε τα μύρια πάθη που μας κατέχουν.

2. Παναγία Τριάς, σε παρακαλούμε, εμείς που διανύουμε τώρα την 3^η βδομάδα των Νηστειών, διαφύλαξέ μας να βαδίσουμε τον δρόμο αυτό ακέραιοι, πορευόμενοι σύμφωνα με τις εντολές Σου, και έτσι ακατάκριτα να αξιωθούμε να δούμε και την ένδοξη Ανάσταση.

3. Ας εντρυφήσουμε, αδελφοί, στην πατροπαράδοτο Νηστεία, η οποία ενδυναμώνει το σώμα και καταφωτίζει τον νου και την καρδία.

4. Πατέρα μου, εμένα τον Άσωτο, που απομακρύνθηκα από την πρώτη σου αγάπη και αιχμαλωτίστηκα από τις ορμές των ηδονών, δέξου με τώρα που επιστρέφω κοντά σου, συ που είσαι ο μόνος πολυέλεος.

5. Πράγματι, Χριστέ μου, αποδείχτηκα ότι είμαι όπως την άκαρπη συκιά (την οποία στο Ευαγγέλιο καταράστηκες), που μόνο κακία καρποφορώ ο άθλιος, και η οποία μου προξενεί την αιώνια φωτιά. Συ όμως, Κύριε, κάνε με στο εξής να γίνω καρποφόρος αγαθών πράξεων.

6. Ψυχή μου, να νηστεύεις, όχι μόνο από τροφές, αλλά και από την κακία, την πονηρία, την οργή, τον θυμό και από κάθε αμαρτία. Τέτοια νηστεία θέλει από μας ο Φιλάνθρωπος Θεός μας.

7. Γι’ αυτό, αδελφοί μου, ας προσφέρουμε στον Χριστό και Θεό μας, ως δώρα ευπρόσδεκτα, καθαρή νηστεία, δηλ. αποχή από κάθε κακό.

8. Ας μην ξεχνούμε ότι ο προφήτης Δανιήλ, βρισκόμενος στον λάκκο των λιονταριών, τα ημέρωσε, λόγου του ότι ήταν νηστευτής. Έτσι και μεις, ας καταδαμάσουμε τα πάθη μας διά της καθαρής νηστείας.

9. Είμαι ενδεδυμένος με την ακαθαρσία των αμαρτιών μου, γι’ αυτό και έχω εξοριστεί από την χαρά του νυμφώνος του Κυρίου μου. Όμως σύ, Θεέ μου, με την ανέκφραστη σου ευσπλαγχνία λυπήσου με και ελέησέ με, όπως τον Άσωτο σου υιό.

10. Ποιος δεν θαυμάζει, βλέποντας τον αγώνα τον καλό που αγωνιστήκατε, άγιοι Μάρτυρες! Γιατί, ενώ είχατε φθαρτό σώμα, νικήσατε τον ασώματο εχθρό (τον διάβολο) και ομολογήσατε τον Χριστό, αφού είχατε προηγουμένως οπλιστεί με τον Τίμιο Σταυρό. Γι’ αυτό και αξιωθήκατε να διώχνετε μακριά τα ακάθαρτα δαιμόνια και κάθε βάρβαρο εχθρό. Σας παρακαλούμε, πρεσβεύετε συνεχώς για την σωτηρία των ψυχών μας.

11. Ας ποθήσουμε, μαζί με την Νηστεία του σώματος, και την Νηστεία της ψυχής, η οποία καταμαραίνει τα δύσκολα και χαλεπά πάθη μας και μας ενισχύει να κάμνουμε θεάρεστες πράξεις, ανεβάζοντας τον νου μας στον ουρανό· και με τον τρόπο αυτό, προξενείται η συγχώρηση, από τον πανοικτίρμονα Θεό, όλων των κακών που αμαρτήσαμε.

12. Με ποια μάτια, αγνή Παρθένε, είναι δυνατό να δω την ωραία σου όψη, εγώ που καταμόλυνα τα μάτια του σώματός μου με τα σαρκικά πάθη; Ή, πάλιν, πώς μπορώ να ασπαστώ την θεία σου εικόνα, εγώ ο άσωτος, που έχω ανόσια χείλη; Πώς μπορώ δε, να υψώσω ικετευτικά, προς την θεία σου χάρη, τα ακάθαρτα χέρια μου, εγώ που τα καταμόλυνα με ανίερες πράξεις; Παναγία Δέσποινά μου, σώσε με, σε παρακαλώ.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β’ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ:

Ο Γρηγόριος Παλαμάς γεννήθηκε το 1296 στην Κωνσταντινούπολη. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές παρακολούθησε μαθήματα στην ανώτερη σχολή της γενέτειράς του, κοντά στον φιλόσοφο Θεόδωρο Μετοχίτη. Διέκοψε, όμως, τις σπουδές του για να αφιερωθεί στον ασκητισμό στο όρος Παπίκιο της Ροδόπης. Μυήθηκε στην άσκηση της νοεράς προσευχής (ή «προσευχή της καρδιάς»), που είναι η βάση της ησυχαστικής μεθόδου προσευχής, από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αθανάσιο Α’ και τον επίσκοπο Φιλαδελφείας Θεόληπτο. Μετά το Παπίκιο όρος κατέφυγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτευσε μέχρι το 1331. Ενδιάμεσα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, το 1326, στη Θεσσαλονίκη.

Στο θεολογικό προσκήνιο εμφανίστηκε κατά την περίοδο των λεγόμενων «ησυχαστικών ερίδων», που αφορούσε το δόγμα της φύσης του Θεού και των μεθόδων προσευχής, και κυριαρχήθηκε από την αντιπαράθεση του Γρηγορίου Παλαμά με τον δυτικίζοντα Βαρλαάμ Καλαβρό, λόγιο έλληνα μοναχό από τη Νότια Ιταλία. Ο Βαρλαάμ τόνιζε ότι μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό μόνο έμμεσα και όχι άμεσα, όπως πίστευαν οι Ησυχαστές.

Ο Γρηγόριος ανέλαβε να τους υπερασπιστεί, αναπτύσσοντας τη διάκριση μεταξύ ουσίας και ενεργειών του Θεού. Υποστήριξε ότι γνωρίζουμε τις ενέργειες του Θεού, αλλά όχι την ουσία Του. Σε γενικές γραμμές, υπερασπίστηκε την παράδοση των Πατέρων της εκκλησίας, απέναντι στον κίνδυνο αλλοίωσης της πίστης από την ορθολογιστική εισβολή του φιλοσοφικού στοχασμού, που εκπορευόταν από τη Δύση.

Η διδασκαλία του επικυρώθηκε από δύο τοπικές συνόδους, που συνήλθαν στην Κωνσταντινούπολη, το 1341 και το 1351. Οι σύνοδοι αυτές δεν αναγνωρίζονται από τη Δυτική Χριστιανοσύνη, αν και πολλοί δυτικοί χριστιανοί δέχονται τη θεολογία του Παλαμά.

Το όνομά του ενεπλάκη στις δυναστικές διαμάχες του Βυζαντίου και φυλακίστηκε ως οπαδός του διεκδικητή του θρόνου Ιωάννη Καντακουζηνού, με απόφαση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα, φίλου του Βαρλαάμ. Μετά την άνοδο του Ιωάννη Καντακουζηνού στο θρόνο του Βυζαντίου, το 1346, ο Καλέκας καθαιρέθηκε και νέος πατριάρχης εκλέχθηκε ο Ισίδωρος Βουχεράς, φίλος του Παλαμά.

Το 1347 εκλέχθηκε αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και ανέλαβε τα καθήκοντά του τρία χρόνια αργότερα, καθώς παρεμποδίστηκε από την παράταξη των Ζηλωτών, που ήταν αντίπαλοι του αυτοκράτορα Ιωάννη Καντακουζηνού.

Ο Γρηγόριος Παλαμάς απεδήμησε εις Κύριον στις 14 Νοεμβρίου 1359, σε ηλικία 63 ετών. Το 1368 αγιοποιήθηκε με απόφαση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φιλόθεου Κόκκινου. Τα λείψανά του φυλάσσονται στο Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό της Θεσσαλονίκης, που φέρει το όνομά του.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Β’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

Η Αγία μας Εκκλησία πολλά έχει να μας διδάξει, μέσα από την ιερή Υμνολογία των Θεοφόρων Πατέρων:

1. Αξίωσόν με, Κύριε, να περάσω το πέλαγος της Νηστείας με γαλήνη, αφού καταλαλιάσεις τα κύματα των λογισμών μου και με εγκαθορμίσεις στο λιμάνι της Αναστάσεως.

2. Ας τιμήσουμε την Αγνή Μητέρα του Θεού μας, με αγνούς λογισμούς και θεάρεστες πράξεις.

3. Εσύ που εκούσια ήπιες το όξος πάνω στον Σταυρό και είπες το “τετέλεσται” (=τελείωσαν όλα), τελείωσε και το δικό μου Στάδιο της Νηστείας και αξίωσέ με να δω την Ανάστασή σου.

4. Ας λαμπρύνουμε τα σώματά μας με την Νηστεία και την ψυχή μας με τις αρετές· ας δώσουμε σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη και θα έχουμε ακατάλυτο πλούτο στους ουρανούς!

5. Νήστεψε, ψυχή μου, όχι μόνο από τις τροφές αλλά και από την κακία. Άνοιξε την διάνοιά σου σε μόνο καλά πράγματα και εμπόδισε την είσοδο οποιουδήποτε πονηρού, μέσω της εγκράτειας και των προσευχών.

6. Το πριν καταραμένο τιμωρητικό όργανο της σταυρικής θανατικής ποινής, έγινε μετά σφραγίδα ευλογίας, ο Τίμιος Σταυρός. Βλέποντες σε, Κύριε, πάνω στον Σταυρό ζωοποιούμαστε, οι πριν θανατωμένοι.

7. Σε ανυμνούμε άναρχη, ζωαρχική, άτμητη μονάδα και Παναγία Τριάδα· τον αγέννητο Πατέρα, τον γεννητό Υιό και Λόγο και το άγιο Πνεύμα. Σώσε μας, τρισυπόστατε Θεέ, εμάς που σε δοξάζουμε.

8. Χόρευε, προφήτα Ησαΐα, γιατί, σύμφωνα με την προφητεία σου, η Παρθένος κυοφόρησε και γέννησε υιό τον Εμμανουήλ (=μαζί μας ο Θεός), ο οποίος, μετά την ενανθρώπισή Του, είναι ταυτόχρονα και Θεός και άνθρωπος (το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Υιός και Λόγος του Θεού).

9. Τι να σας ονομάσουμε, Άγιοι; Αγγελικά ονόματα σας ταιριάζουν:

• Χερoυβίμ· γιατί, σε σας επαναπαύεται ο Χριστός.
• Σεραφίμ· γιατί, ακατάπαυστα δοξάζατε αυτόν (τον Χριστό).
• Αγγέλους· γιατί, καταφρονήσατε την σάρκα.
• Δυνάμεις· γιατί, ενεργείτε πολλά θαύματα.
• Είναι πολλά τα ονόματα που σας ταιριάζουν και πιο πολλά τα χαρίσματά σας.
Πρεσβεύσατε, σας παρακαλούμε, για την σωτηρία των ψυχών μας.

10. Τι αξιοθαύμαστο και παράξενο, Υιέ μου (βοούσε η Παρθένος Μητέρα προς τον Κύριο)· οι πόνοι που δεν είχα κατά την κυοφορία και την γέννησή σου, μου διαπερνούν την καρδία μου. Δεν υποφέρω να σε βλέπω καρφωμένο πάνω στον Σταυρό. Βιάστου να αναστηθείς για να δοξάσω μαζί με όλο τον Κόσμο την φρικτή συγκατάβασή σου.

ΠΕΜΠΤΗ Β’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

1. Λυτρώστε με, άγιοι Απόστολοι, από την μέθη των ηδονών και δωρίστε μου βρύσες κατανύξεως, στον καιρό αυτό της Νηστείας, ώστε να αξιωθώ να επιτύχω την αιώνια ζωή.

2. Φανού ίλεως σε μας, Κύριε, κατά τον ιερό αυτό καιρό της Νηστείας, και χάρισε μας καρδιακά δάκρυα, ώστε να καθαριστούμε από των ψυχικών μολυσμών και με την τήρηση των αγίων σου εντολών να αξιωθούμε να δούμε τα άγια Πάθη σου.

3. Νήστεψε, ψυχή μου, από την ακρασία των φαγητών, και εντρύφησε στις καλές και άγιες θεωρίες, ώστε να αξιωθείς της πνευματικής τράπεζας (της Θείας Κοινωνίας).

4. Ψυχή μου ταλαίπωρε, να εγκρατεύεσαι, όχι μόνο από τις τροφές, αλλά και από τα πάθη. Γιατί, δεν είναι αποδεκτή η νηστεία, όταν απέχουμε μόνο από τα φαγητά, χωρίς να γίνεται παράλληλα και η διόρθωση από τα σφάλματά μας.

5. Μητροπάρθενε αγνή, που είσαι δοχείο αγιασμού, στην οποία, κατά παράδοξο και υπερφυσικό τρόπο, συνυπήρχαν ταυτόχρονα και παρθενία και γέννηση, αγίασε και μένα ολόκληρο και λύτρωσέ με από την ενέργεια των παθών που με καταθλίβουν.

6. Ο παρών καιρός, είναι καιρός μετάνοιας. Ο αγώνας της Νηστείας είναι για μας αιτία ζωής αιωνίου· εάν βεβαίως παράλληλα πράττουμε αγαθά έργα προς τον πλησίον. Αφάνταστα βοηθά στην σωτηρία μας και περισσότερο από κάθε άλλο καλό έργο, το να δείχνουμε έλεος σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη. Δεν υπάρχει ανώτερο, από τον συνδυασμό του ελέους προς τον πλησίον μαζί με την νηστεία. Ας ασπασθούμε και ας προσπαθήσουμε να επιτύχουμε το ιερό αυτό ζεύγος.

ΤΕΤΑΡΤΗ Β’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

Είναι καλό, αδελφοί μου, να πιστεύουμε ότι όλα όσα λέγονται σ’ αυτές τις Ακολουθίες, γίνονται, δηλ. θα εφαρμοστούν και σε μας, κατά τον λόγο του Κυρίου (Μάρκ. 11, 24).

Σήμερα ακούσαμε:

1. Άπλωσες τα χέρια σου πάνω στον Σταυρό, Λόγε Θεού υπεράγαθε για να αναιρέσεις το αμάρτημα του Αδάμ, που άπλωσε τα χέρια του στον απαγορευμένο καρπό.

2. Έλαμψεν η χάρη της Νηστείας, η οποία διώχνει το σκότος της ακρασίας (ακράτιας). Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος για να επιδείξουμε καρπούς άξιους της μετανοίας.

3. Ο προφήτης Ελισσαίος (μαθητής του προφήτη Ηλία) αφού νήστεψε, ανάστησε το παιδί της χήρας. Και εμείς ας νηστέψουμε για να νεκρώσουμε τα σαρκικά φρονήματα και να αναστήσουμε τον εαυτό μας στην άλλη ζωή.

4. Βάλε τα βήματά μου, Κύριε, σε σωστό δρόμο, σύμφωνο με τις εντολές σου, μήπως με κατακυριεύσει οποιαδήποτε ανομία. Κατεύθυνε, λοιπόν, την ζωή μου προς εργασία των εντολών σου.

5. Στείλε μας και το Πανάγιον σου Πνεύμα και εγκαθίδρυσέ το μέσα μας, σε όσους σε επικαλούμαστε, μήπως απομακρυνθεί από κοντά μας (το Πανάγιο Πνεύμα). Επίσης, δώσε καινούρια και καθαρή καρδιά.

6. Χριστιανέ, ρίξε με πίστη και εμπιστοσύνη όλη σου την μέριμνα στον Κύριο και Αυτός θα σου τακτοποιήσει όλες σου τις ανάγκες…

ΤΡΙΤΗ Β’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

1. Με ποιον έγινες όμοια, ταλαίπωρη ψυχή μου, που αμελείς και δεν πράττεις το καλό, αλλά πάντοτε αγαπάς την επιμονή στο κακό; Η Κρίση είναι κοντά· μετανόησε, καθαρίσου με νηστεία και προσευχή, και φώναξε στον Κύριό σου: «Αμάρτησα σε Σένα, συγχώρησέ με, ως εύσπλαχνος που είσαι, και χάρισέ μου τη συγχώρηση».

2. Εσύ που έχεις πέλαγος αγαθότητας, Χριστέ, στέρεψε τα κύματα των πονηρών μου αμαρτιών. Εσύ, ο αναμάρτητος Θεός, δώσε στην καρδιά μου συντριβή, που σταματά τη ροή της ανομίας, ώστε να Σε υμνώ και να δοξάζω την απερίγραπτη ευσπλαχνία Σου, Εσύ που είσαι μακρόθυμος και ευεργέτης των ψυχών μας.

3. Ο Θεός, που μας έφερες και πάλι στον χρόνο της Αγίας Νηστείας και μας χάρισες να εισέλθουμε στη δεύτερη εβδομάδα της, αξίωσέ μας, Κύριε, να συνεχίσουμε την πορεία μας και να ενδυναμωθούμε ψυχικά και σωματικά, ώστε, αφού ανδρείως ολοκληρώσουμε την πορεία μας, να φτάσουμε όλοι με χαρά και με στεφάνια στη μεγάλη ημέρα της Αναστάσεώς Σου, και να Σε υμνούμε ακατάπαυστα.

4. Ας νηστέψουμε τη νηστεία του πνεύματος· ας αποκόψουμε κάθε σκληρότητα, ας ξεφύγουμε από τα σκάνδαλα της αμαρτίας, ας συγχωρήσουμε τα χρέη των αδελφών μας, για να συγχωρηθούν και τα δικά μας παραπτώματα· έτσι θα μπορέσουμε να πούμε: «Ας ανέλθει η προσευχή μας, όπως το θυμίαμα, ενώπιόν Σου, Κύριε».

5. Ας κρατήσουμε τα πάθη μας με το χαλινάρι της αγίας Νηστείας, ώστε ο νους μας να ανέβει σε ιερές θεωρίες, με τελειότατη πίστη· ας φροντίσουμε να ανεβούμε πνευματικά, ώστε να περιφρονήσουμε τις ηδονές του πρόσκαιρου βίου και να αξιωθούμε της ουράνιας ζωής και της θείας λαμπρότητας.

6. Έπεσα σε πέλαγος μεγάλης ταλαιπωρίας, λόγω των πολλών πονηρών και ανόμων πράξεών μου· ήρθα σε απόγνωση και νιώθω απελπισμένος. Δέσποινα Θεοτόκε, σώσε με, βοήθησέ με, γιατί Εσύ είσαι που πρεσβεύεις για την συγχώρηση των αμαρτιών και την σωτήρια κάθαρση των αμαρτωλών.

7. Η νηστεία μάς προσφέρει μυστική τράπεζα και μας καλεί να χορτάσουμε πλουσιοπάροχα· ας φάμε ως τροφή τα αιώνια δώρα του Πνεύματος, ας πιούμε ως ποτό τα θεόρρυτα ρείθρα των δακρύων και, γεμάτοι χαρά, ας προσφέρουμε αδιάκοπα ύμνο στον Θεό.

8. Δείτε, δείτε, ότι εγώ είμαι ο Θεός σας, που γεννήθηκα από τον Πατέρα πριν από τους αιώνες και στις έσχατες ημέρες, από την Παρθένο, χωρίς ανδρική συμβολή· εγώ έλυσα την αμαρτία του προπάτορα Αδάμ, επειδή είμαι φιλάνθρωπος.

9. Στέναξε, δάκρυσε, ψυχή μου, επέστρεψε και μετανόησε, γιατί η Ημέρα του Κυρίου πλησιάζει· ο Κριτής είναι στην πόρτα· ετοιμάσου να απολογηθείς και φώναξε: «Αμάρτησα σε Σένα, Οικτίρμον, αγαθέ και ελεήμονα, λυπἠσου με και ελέησέ με».

10. Μίσησε, ψυχή μου, τον ολέθριο χορτασμό της αμαρτίας· απόλαυσε με επιμέλεια τον χορτασμό της νηστείας· κάνε τροφή σου τις σωτήριες εντολές, που οδηγούν στην αιώνια απόλαυση των αγαθών, διά της πίστεως.

11. Γιατί, ψυχή μου, αδιαφορείς και γίνεσαι δούλη της αμαρτίας; Και γιατί, ενώ είσαι άρρωστη, δεν τρέχεις στον Ιατρό; Να, τώρα είναι καιρός ευπρόσδεκτος, τώρα είναι η αληθινή ημέρα της σωτηρίας! Σήκω, ξύπνα, πλύνε το πρόσωπό σου με τα δάκρυα της μετάνοιας και λάμπρυνε τη λαμπάδα σου με το λάδι της ευεργεσίας, ώστε να βρεις συγχώρηση από τον Χριστό τον Θεό και το μεγάλο Του έλεος.

12. Οι αθλητές σου, Κύριε, μιμήθηκαν τις τάξεις των Αγγέλων και, σαν να ήσαν ασώματοι, υπέμειναν τα βασανιστήρια, έχοντας ως μοναδική τους ελπίδα την απόλαυση των αγαθών που Εσύ έχεις υποσχεθεί. Με τις πρεσβείες τους, Χριστέ ο Θεός μας, χάρισε ειρήνη στον κόσμο Σου και στις ψυχές μας το μεγάλο Σου έλεος.

ΔΕΥΤΕΡΑ Β’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

Μπαίνουμε συν Θεώ στην Β’ Εβδομάδα των Νηστειών:

1. Προσευχές για μετάνοια και συγχώρεση

Οι σημερινοί ύμνοι ζητούν από τον Θεό να δώσει στον άνθρωπο πνευματική αφύπνιση, να τον απομακρύνει από την αμαρτία και να του προσφέρει πλήρη διόρθωση. Γίνεται αναφορά στον Ιησού ως παντοδύναμο Σωτήρα, που μπορεί να σώσει ακόμη και τον πιο αμαρτωλό μέσω της αγάπης και της θείας ευσπλαχνίας Του.

2. Η αξία της νηστείας και της εγκράτειας

Ο Μωυσής, που αξιώθηκε να δει τον Θεό μετά από νηστεία, προβάλλεται ως παράδειγμα. Οι πιστοί καλούνται να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, να καθαρίσουν τις ψυχές τους από την αμαρτία για να μπορέσουν να δουν και αυτοί τον φιλάνθρωπο και παντοδύναμο Θεό και Κύριο.

3. Ο δεύτερος εβδομαδιαίος κύκλος της νηστείας

Ο ύμνος αναφέρεται στην πορεία της δεύτερης εβδομάδας της νηστείας, όπου οι πιστοί παροτρύνονται να συνεχίσουν τον αγώνα τους με επιμέλεια, όπως ο προφήτης Ηλίας, κατακτώντας τις τέσσερις μεγάλες αρετές: καθαρό νου, εγκράτεια σώματος, πνευματική ανύψωση και αγνότητα.

4. Η ελεημοσύνη ως τρόπος καθαρμού της ψυχής

Οι ύμνοι καλούν τους πιστούς να δίνουν ελεημοσύνη και να ασκούν τη φιλανθρωπία χωρίς επίδειξη ή κενοδοξία, καθώς η ελεημοσύνη που γίνεται με ταπεινότητα και μυστικότητα είναι αυτή που λαμβάνει την ευλογία του Θεού.

5. Η δύναμη των μαρτύρων και η προστασία της Παναγίας

Οι μάρτυρες της Εκκλησίας παρουσιάζονται ως πνευματικοί προστάτες που αγιάζουν τον κόσμο και θεραπεύουν τις ψυχές. Οι πιστοί ζητούν τη μεσιτεία τους καθώς και τη βοήθεια της Θεοτόκου, η οποία θεωρείται σωτήριος καταφυγή των αμαρτωλών.

6. Η προτροπή στη μετάνοια και η προσμονή της κρίσης

Οι ύμνοι, επίσης, προειδοποιούν για την τελική κρίση και καλούν σε έγκαιρη μετάνοια. Ο άνθρωπος, αναλογιζόμενος τις αμαρτίες του, καλείται να ζητήσει το έλεος του Θεού πριν έρθει η ώρα της κρίσης, καθώς τότε θα είναι αργά για διόρθωση.

Ευχόμαστε καλή και πνευματική Β’ εβδομάδα των Νηστειών!!!

ΚΥΡΙΑΚΗ Α’ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)

1. Το κίνημα της εικονομαχίας ταλάνισε την Εκκλησία και την Βυζαντινή αυτοκρατορία για 117 έτη (726 – 843). Αποθανόντος του εικονομάχου αυτοκράτορα Θεοφίλου, η βασίλισσα Θεοδώρα, με συγκατάνευση του αγίου και Ομολογητού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Μεθοδίου, συγκάλεσε σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, η οποία επικύρωσε τις αποφάσεις της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, θέτοντας τέλος στη θεολογική διαμάχη και στους διωγμούς των ορθοδόξων από τους αδίστακτους εικονομάχους. Την Α΄ Κυριακή των Νηστειών, στις 18 Φεβρουαρίου του 842, συγκεντρώθηκαν στον περίλαμπρο ναό της Αγίας Σοφίας όσοι πατέρες, μοναχοί και κληρικοί είχαν γλυτώσει από τους διωγμούς των εικονομάχων, μαζί με πλήθος πιστών, όπου έκαμαν την επίσημη ανακοίνωση της λήξης της εικονομαχίας και την αναστήλωση των Ιερών Εικόνων.

2. Γι’ αυτό σήμερα οι πιστοί αγαλλόμενοι βοούμε προς Κύριον· θαυμαστά τα έργα σου Χριστέ και μεγάλη σου η δύναμη, που έφερες και πάλι την ομόνοια και την συμφωνία, “εις μίαν ενώσας Εκκλησίαν”.

3. Ο ουρανός και η γη ευφραίνονται· των Αγγέλων τα τάγματα και των ανθρώπων η πληθύς, επί τη αναστηλώσει των αγίων Εικόνων.

4. Λόγε Θεού, με την επιφοίτηση του θείου Πνεύματος διώξε μακριά κάθε πλάνη και αίρεση.

5. Ανάδειξε Κύριε Ορθόδοξους άρχοντες και ενίσχυέ τους, όσους τιμούν την αγία Εικόνα σου. Λάμπρυνέ τους με την θεία σου δόξα και προστάτεψέ τους με τάγματα αγγέλων, ώστε να υποτάσσουν κάθε θρασύτητα των ασεβών.

6. Η τιμή και η προσκύνηση των Εικόνων μεταβαίνει προφανώς επί το πρωτότυπο (στο ίδιο το εικονιζόμενο πρόσωπο), καθώς παραλάβαμε από την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων.

7. Με την αναστήλωση των αγίων Εικόνων, αναστηλώνουμε και το αποτύπωμα της δικής σου ανθρώπινης μορφής (εικόνας), Κύριε· και με αυτό υποδηλώνουμε ότι αληθινά έλαβες σάρκα και όχι όπως λέγουν οι αιρετικοί, ότι κατά φαντασία σκαρκώθηκες. Προσκυνούντες δε την αγία σου Εικόνα αναγόμαστε στον θείο πόθο σου και έρωτα.

8. Καθώς λέγει και ο Μέγας Βασίλειος, η τιμή των εικόνων μεταβαίνει προς το πρωτότυπο (το εικονιζόμενο πρόσωπο). Γι’ αυτό, σχετικά και όχι λατρευτικά, τιμούμε τις άγιες εικόνες, τόσο του Σωτήρος Χριστού, όσο και όλων των Αγίων, μήπως και πέσουμε ξανά στην ολέθρια πλάνη των ασεβών.

9. Με την τιμητική προσκύνηση της εικονογράφησης της ανθρώπινης σου μορφής, ομολογούμεν ότι αληθινά ο αόρατος έλαβες ανθρώπινη και ορατή φύση και διά τούτο ευσεβώς σε δοξάζομεν.

10. Εσύ που ως προς την θεία σου φύση είσαι αόρατος και απερίγραπτος, με την ενανθρώπισή σου ανέλαβες όλα τα ανθρώπινα ιδιώματα. Γι’ αυτό και μπορούμε να σε εικονίζουμε και να σε ασπαζόμαστε και με αυτό ανυψωνόμαστε στην αγάπη σου και παίρνουμε την χάρη σου, τηρώντας έτσι τις θείες παραδόσεις των αγίων Αποστόλων.

11. Με την αναστήλωση των αγίων Εικόνων, έλαμψεν η χάρις της αληθείας. Έτσι κρατώντας την Ορθόδοξη Πίστη και την αγία σου Εικόνα δεν κινδυνεύουμε να πλανηθούμε. Ας καταντροπιαστούν όσοι δεν σέβονται και δεν πιστεύουν έτσι. Η Εικόνα του σαρκωθέντος Λόγου είναι δόξα, την οποία ευσεβώς προσκυνούμε και δεν θεοποιούμε (την Εικόνα). Έτσι βοώμεν: Σώσον ο Θεός τον λαόν σου, και ευλόγησον την κληρονομίαν σου.

12. Όσες Εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και όλων των Αγίων, εικονίζονται σε τοίχους ή σε ξύλο, καθώς και τα ιερά σκεύη και τα άγια λείψανα, οι πιστοί απονέμουμε τιμητική προσκύνηση, αποβάλλοντες την ασέβεια των αιρετικών εικονομάχων. Γιατί, όπως είπε και ο Μέγας Βασίλειος, η τιμή των Εικόνων μεταβαίνει προς το πρωτότυπο (δηλ. προς το εικονιζόμενο πρόσωπο). Και με αυτό τον τρόπο ζητούμε της πρεσβείες τους, για να μας δοθεί το μέγα έλεος.

ΣΑΒΒΑΤΟΝ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μνήμη του αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Τήρωνος):

1. Ας ευφρανθούμε και ας πανηγυρίσουμε όλοι οι φιλομάρτυρες, επί τη μνήμη του αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου! Ο άγιος Μάρτυς στρώνει μυστική τράπεζα σε μας τους φιλέορτους· αυτός που κατάστρεψε τις απειλές των ασεβών τυράννων…

2. Ο άγιος Θεόδωρος παρέχει πλούσια την χάρη των θαυμάτων του, σε όσους με πίστη καταφεύγουν κοντά του. Λυτρώνει αιχμαλώτους, θεραπεύει ασθενείς, πλουτίζει πτωχούς, διασώζει αυτούς που ταξιδεύουν και γενικά, όντας θερμός προστάτης, εκπληρώνει τα αιτήματα εκείνων που με πίστη τελούν την μνήμη του. Άγιε μάρτυς, ζήτα για χάρη μας από τον Χριστό το μέγα έλεος.

3. Πόσο μεγάλα είναι τα κατορθώματα της Πίστης μας! Ο άγιος μάρτυς Θεόδωρος, ενώ ήταν μέσα στην καρδιά της φωτιάς, χαιρόταν και αναπαυόταν, λες και ήταν μέσα σε δροσερό νερό(!) Έγινε ολοκαύτωμα και πρσοφέρθηκε στην Αγία Τριάδα σαν γλυκύς και καλοψημένος άρτος. Διά μέσου των πρεσβειών του σώσε τις ψυχές μας Χριστέ ο Θεός.

4. Άγιε μάρτυς Θεόδωρε, αρνήθηκες -παρά τις απειλές των τυράννων- να θυσιάσεις σε ψεύτικα ξόανα! Και ενώ σε έριξαν στην φωτιά, εσύ μάλλον φλεγόσουν στον νου και την καρδιά από τον θείο έρωτα και πόθο! Γι’ αυτό και χαρίζεις θεία δωρήματα, θεραπεύεις τις ασθένειες και δωρίζεις, με τις πρεσβείες σου, συγχώρηση πταισμάτων σε όσους σε γιορτάζουν με πόθο.

5. Όλοι μας, που είμαστε σε κίνδυνο, σε βρίσκουμε λυτρωτή από τις παγίδες του εχθρού μας διαβόλου· γι’ αυτό και σε δοξολογούμε, άγιε, στους ατελεύτητους αιώνες…

6. Την μνήμη σου πανηγυρίζουν και τα τάγματα των Αγγέλων και οι χοροί των Μαρτύρων, θαυμάζοντες την υπομονή και την καρτερία σου στα βάσανα που σου προξένησαν οι ασεβείς τύραννοι! Ο δε Χριστός δίνει πλούσια χαρίσματα σε αυτούς που σε υμνούν. Στη ζωή σου ζητούσες επίμονα να βρεις Αυτόν που ποθούσες· και πράγματι τον βρήκες και ενώθηκες μαζί Του· τον οποίο παρακάλει, τώρα, να φωτίσει και να σώσει τις ψυχές μας.

7. Ήλθε η αγία Νηστεία, μαζί με την αγία μνήμη σου, μάρτυς Θεόδωρε. Τα μαρτυρικά σου κατορθώματα, μαζί με την νηστεία μάς καθαρίζουν από τους ψυχικούς μολυσμούς και παίρνουμε δύναμη και ανδριζόμαστε να αγωνιστούμε και μεις γενναίως ενταντίον των μολυσματικών παθών μας. Έτσι, με την νηστεία και τες θαυματουργίες σου δεχόμαστε φωτισμό, στηριζόμαστε περισσότερο στην πίστη του Χριστού και μπορούμε τώρα με παρρησία να ζητούμε, σαν βραβείο, να μας χαρίσει ο Κύριος την σωτηρία των ψυχών μας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

1. Εσύ που με τα άγια Σου πάθη χάρισες σε όλους την απάθεια, αφού νεκρώσεις τα πάθη της σάρκας μου πάνω στον Σταυρό σου, καταξίωσέ με να δω την αγίαν σου Ανάσταση, ώστε να λάβω από αυτήν πλούσια το μέγα έλεος.

2. Οι άγιοί σου, μετά θάνατον, απολαμβάνουν υπερκόσμια δόξα, φως που δεν σβήνει ποτέ, Βασιλείαν Ουρανών, αμάραντο στεφάνι, ζωή χωρίς λύπη και ανέκφραστη χαρά!

3. Οι ηδονές με έχουν τυφλώσει, η ψυχή μου είναι σκοτισμένη και ο δόλιος εχθρός, βλέποντας με σε έτσι χάλι, με περιγελά. Γι’ αυτό σε παρακαλώ, φώτισέ με Κύριε, και λύτρωσέ με από την κακία του.

4. Έχω κάμει φαγητό μου την κακία και ποτό μου την αμέλεια, γι’ αυτό και μένω σε όλα αδιόρθωτος. Μάταια δε καυχώμαι για την νηστεία από τις τροφές. Γιατί, δεν είναι τέτοια νηστεία που καθόρισε ο Κύριος.

5. Ας δεχτούμε με χαρά την περίοδο της Νηστείας. Γιατί, αν αυτήν εφύλαγε καλά ο Προπάτορας μας Αδάμ, δεν θα βγαίναμε από τον Παράδεισο. Είδε τον απαγορευμένο καρπό ότι ήταν ωραίος στην όψη και καλός στο να τον γευτεί, και αυτά είναι που μας θανάτωσαν. Γι’ αυτό και μείς, ας προσέχουμε τα μάτια μας από τα βλαβερά θεάματα, τον λάρυγγά μας από τα πολλά και ποικίλα φαγητά, που ενώ τα τιμούν οι άνθρωποι, όμως μετά την πέψη αυτά ατιμάζονται…
Ας αποφύγουμε κάθε ακράτεια, μαζί και την ικανοποίηση των παθών. Ας σφραγιστούμε με το αίμα Αυτού που πέθανε για μας εκουσίως πάνω στον Σταυρό και δεν θα μπορεί, έτσι, να μας αγγίξει ο εχθρός. Αντίθετα, θα αξιωθούμε να γιορτάσουμε περιχαρώς το Πάσχα της σωτηρίας μας.

6. Ας εργαζόμαστε, πιστοί, με σεμνότητα τα έργα του φωτός· ας σταματήσουμε να αδικούμε τον πλησίον· ας σταματήσουμε από οτιδήποτε προκαλεί σκάνδαλο· ας φύγουμε από την μαλθακότητα της σάρκας και ας αυξήσουμε τα χαρίσματα της ψυχής· ας χορτάσουμε αυτούς που έχουν ανάγκη, σωματική ή πνευματική, και ας πλησιάσουμε τον Χριστό με μετάνοια, παρακαλούντες Αυτόν και λέγοντες, “Κύριε, ελέησον ημάς”.

ΠΕΜΠΤΗ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

1. Εσύ, Παρθένε, που είσαι η πηγή της ευσπλαγχνίας, δώσε μου κατάνυξη και στεναγμό, για να μπορέσω να κλάψω των κακών μου το άπειρο πέλαγος.

2. Ενδυνάμωσέ με, Σωτήρ μου, να νηστεύω από τις ηδονές, εγώ που σκοτίζομαι από την μέθη των αμαρτιών μου.

3. Μην θεωρείς τον εαυτό σου ότι είναι σοφός· αλλά να έχεις φόβο (σέβας) Θεού και να φεύγεις από κάθε τι το κακό και αμαρτωλό. Τότε θα τύχεις θεραπείας και σώματος και ψυχής.

4. Όσοι θέλετε να μετάσχετε αξίως του θείου Πάσχα, φύγετε με την μετάνοια από την αμαρτία, νεκρώστε τις αμαρτωλές ηδονές, φεύγετε από κάθε πονηρία, μην θεοποιείτε την κοιλία με την πληθώρα των φαγητών, και γενικά νικήστε τον διάβολο με την γνήσια και αληθινή νηστεία.

5. Κύριε, μην με κρίνεις σύμφωνα με τα έργα μου, γιατί δεν έχω απολογία γι’ αυτά· αλλά, μέσα από τους οικτιρμούς σου, συγχώρεσέ με και σώσε με.

6. Άφησε τον δρόμο της αμαρτίας, αθλία μου ψυχή, πριν μας έρθει το τέλος του βίου και βρούμε την πόρτα του Παραδείσου κλειστή.

7. Κατάντησα τον εαυτό μου ένα είδωλο, μέσω του οποίου έχω καταμολύνει την ψυχή μου· αλλά συ, Σωτήρ μου, δώσε μου επίγνωση των αμαρτιών μου και δέξου με μετανοούντα, πριν με καταβροχθίσει ο εχθρός μου διάβολος.

8. Έχω καταφθείρει το κατ’ εικόνα που μου χάρισες και καταφρόνησα τις εντολές σου. Σβήστηκε η λαμπάδα της χάρης που πήρα στο βάπτισμα, λόγω των πολλών μου παθών. Σε παρακαλώ, Κύριε, δώσε μου ξανά πίσω την χάρη Σου.

9. Μην μου ζητήσεις, Σωτήρα μου, καρπούς άξιους της μετανοίας, γιατί χάθηκε τελείως η δύναμή μου. Δώρησέ μου μόνο καρδιά ταπεινή, ώστε αυτήν να σου προσφέρω σαν θυσία αποδεκτή.

ΤΕΤΑΡΤΗ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

1. Εσύ που κρίνεις όλη την Οικουμένη, καταδέχτηκες να παραστείς κατηγορούμενος στο δικαστήριο των ανθρώπων, να δαρείς στο πρόσωπο, να σε κάνουν περίγελο και κορόϊδο, να σε καρφώσουν πάνω στον Σταυρό! Και όλα αυτά, για να με απαλλάξεις από την καταστροφή της αμαρτίας.

2. Κατά τον καιρό της νηστείας, ας νηστεύουμε και από τους λογισμούς (οι λογισμοί είναι ο θάνατος του Χριστιανού) και από τα πάθη.

3. Ας δώσουμε σ’ αυτούς που πεινούν άρτο και ας δεχτούμε στο σπίτι μας φτωχούς.
(Κι αν δεν έχεις υπόψη κάποιο που πεινά ή που δεν έχει στέγη, εφάρμοσε τούτο και πνευματικά: Δώσε δηλ. λόγον αγαθό, πνευματικό, σ’ αυτούς που πεινούν πνευματικά και φιλοξένησε στο σπίτι της καρδιάς σου αυτούς που έχουν ανάγκη ελέους· όσο πτωχοί πνευματικά και αν είναι).

4. Παναγία μας Θεοτόκε, πρέσβευε για μας τους αμαρτωλούς. Και σύ, Θεέ των όλων, φανού ίλεως σε μας τους αμαρτωλούς.

5. Ναι, Κύριε· “απορούμεν” (δηλ. δεν βρίσκουμε ίχνος) απολογίας για τις αμαρτίες μας.

6. Με στρέψεις, Κύριε, μακριά από μένα το ευμενές και προστατευτικό σου πρόσωπο!

7. Όταν σταθείς σε προσευχή φρόντισε να συγχωρήσεις μέσα από την καρδιά σου, οτιδήποτε έχεις εναντίον του πλησίον σου. Έτσι και ο Ουράνιος σου Πατέρας θα συγχωρήσει και τα δικά σου παραπτώματα (είναι προϋπόθεση).

8. Αμαρτήσαμε, ανομήσαμε, αδικήσαμε μπροστά στα μάτια σου, Θεέ μας· αλλ’ ούτε και τηρήσαμε ή πράξαμε όπως εσύ μας παρέδωσες στις εντολές Σου. Όμως, μην αφήσεις να χαθούμε τελειωτικά, Θεέ των Πατέρων μας.

9. Παρακαλείτε τον Θεό και θα σας δώσει, ζητείστε και θα βρείτε, κτυπάτε και θα σας ανοιχτεί η πόρτα του θείου ελέους (φτάνει και σεις να είστε σπλαγχνικοί προς τους αδελφούς σας).

10. Γι’ αυτό σας λέγω (είπεν ο Κύριος): Όλα όσα ζητάτε στην προσευχή σας, να πιστεύετε ότι τα λαμβάνετε και θα σας δοθούν!

ΤΡΙΤΗ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ:

1. Αντί μύρου ας προσφέρομε στον Κύριο τα δάκρυα. Γιατί αυτά, στον καιρό αυτό της εγκρατείας, μας καθαρίζουν από τα πταίσματά μας και από κάθε άλλη ακαθαρσία.

2. Ας μην γυρεύουμε λόγια πολλά και ωραία στις προσευχές μας. Αλλά, όπως διδαχτήκαμε από τον Κύριό μας, ας λέμε, Πατέρα μας, που βρίσκεσαι στους ουρανούς, συγχώρεσέ μας τις αμαρτίες μας, σύμφωνα με την φιλανθρωπία σου.

3. Όχι να κάμνουμε νηστεία που αφορά μόνο την αποχή από κάποιες τροφές, αλλά να απέχουμε και από κάθε υλικό πάθος, ώστε αφού υποδουλώσουμε την σάρκα που μας κατατυραννεί, να γίνουμε άξιοι της Θείας Κοινωνίας του Αμνού του Θεού.

4. Επλήθυναν οι αμαρτίες μου, Κύριε, επλήθυναν οι αμαρτίες μου, και δεν είμαι άξιος να ατενίσω προς το ύψος του ουρανού, από το πολύ πλήθος των αμαρτιών μου.

5. Μάθε να σκεπάζεις τα παραπτώματα του πλησίον.

6. Εφώναξα ικετευτικά προς τον Κύριο, από τα βάθη της πτωτικής μου κατάστασης και αμέσως με ανέβασε από τον λάκκο των παραπτωμάτων μου.

7. Ψυχή μου, ξύπνα! Τι κοιμάσαι; Το τέλος της ζωής σου πλησιάζει και θα βρεθείς σε δύσκολη θέση. Νάχεις, λοιπόν, εγρήγορση και προσοχή στον εαυτό σου, για να σε λυπηθεί ο Θεός την ώρα του θανάτου σου.

8. Η νηστεία η καθαρή συνοδεύεται με κατανυκτικές προσευχές, με μελέτη πνευματική και με στολισμό από κάθε άλλην αρετή.

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ:

1. Ας αποκτήσουμε κατάνυξη.

2. Με χαρά να τελούμε τον αγώνα του Σταδίου, κατά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, και όχι με σκυθρωπότητα.

3. Να αποκτήσουμε αγάπη, προσευχή, αγνότητα και ανδρείο φρόνημα.

4. Να έχουμε αποχή, όχι μόνο από τις τροφές, αλλά και από την αμαρτία.

5. Να καθαρίσουμε τους εαυτούς μας, από κάθε μολυσμό σαρκός και πνεύματος, και τότε θα δούμε τον Χριστό.

6. Δώσε μου διόρθωση, μόνε αγαθέ Κύριε, και ελέησόν με.

7. Ας μη δειλιάσομε από την φωτιά των πειρασμών κατά τον αγώνα μας.

8. Έχουμε να κάνουμε με τον Ποιητή του Σύμπαντος, τον Ποιητή του Ουρανού, της Γης και του Στερεώματος. Ας μην καταφρονήσουμε τέτοιο Θεό!

9. Αρχή της σοφίας είναι ο φόβος (η ευλάβεια, το δέος, το υπήκοο) προς τον Θεό.

10. Αληθινή νηστεία είναι η αποχή από τα κακά, η εγκράτεια της γλώσσας, ο χωρισμός από τις κακές επιθυμίες, η αποχή από τον θυμό, την κατάκριση και το ψεύδος. Η εγκράτεια σ’ αυτά συνιστούν την αληθινή και ευπρόσδεκτη νηστεία.

11. Ομολόγησε με ειλικρίνεια στον Χριστό τις πράξεις σου, όλα όσα έχεις μέσα σου, και Αυτός θα σε δικαιώσει.

12. Δυστυχώς άφησες, ψυχή μου, τον Νόμο του Θεού, το Ευαγγέλιο, τους λόγους των Αγίων Πατέρων· πλήθηναν τα τραύματα σου και δεν έχεις κανένα γιατρό για να σε θεραπεύσει.

13. Αλίμονο σε σένα, ψυχή μου· διότι ο Χριστός έσωσε τόσους και τόσους αμαρτωλούς, οι οποίοι μετανόησαν. Όμως εσύ δεν μιμήθηκες τις παραδειγματικές πράξεις τους, τον βίο τους· αλίμονο σου, λοιπόν, όταν έρθει η ώρα να κριθείς!

14. Κύριε των Δυνάμεων, έλα μαζί μας. Δεν έχομε άλλο βοηθό στις θλίψεις μας, εκτός από Σένα.

15. Παναγία μου Θεοτόκε, καθ’ όλο τον χρόνο της ζωής μου, μην με εγκαταλείπεις, σε παρακαλώ, αλλά βοήθησέ με και ελέησέ με.

  Go to Beginning

---

=> Visit English Blog