Περιγραφή

Βίος και πολιτεία της Οσίας Ευφροσύνης της εν Κωνσταντινουπόλει

Η αναγέννησι της φύσεως κατά την άνοιξι προκαλεί εις κάθε ψυχή αισθήματα θαυμασμού και δοξολογίας. Πως ένας κόκκος πεσών εις την γην πολύν καρπόν φέρει; Πως ένα φυτό εκβλαστάνει και αναπτύσσεται; Πως ένας ανθός περιβάλλεται τόση δόξα; Παρατηρούν, βεβαίως, και οι ”σοφοί του κόσμου τούτου” την μεγαλουργία της φύσεως, αλλ’ αδυνατούν να ανακαλύψουν τον βαθύτερο, τον πραγματικό συντελεστή της. Παραμένει Αυτός κρυμμένος και αθέατος εις τις εξερευνήσεις των. Μόνο κάποιοι δευτερεύοντες συντελεσταί, όπως ο ήλιος, το χώμα, η βροχή, ο αέρας, γίνονται ευκόλως αντιληπτοί. Αυτό, ο τα πάντα ζωογονών, κρυπτώς παραμένει εν τω μυστηρίω.
Η εικόνα αυτή, αν και τόσο κοινή, ημπορεί να μας ομιλήση για το μυστήριο της μοναχικής κλίσεως, όπου υπερβαίνει τους συνήθεις όρους. Πόση δύναμι κρύπτεται εις αυτόν οπού εγκαταλείπει τα πάντα για να ευρεθή μόνος με τον Χριστόν; Πως αυτός, εις την άνοιξι της νεότητός του, διακόπτει κάθε σύνδεσμο με τον κόσμο και τις ηδονές του, αρνείται την ιδιοκτησία, τις ανέσεις, τα θέλγητρα της ηλικίας του, και ασπάζεται εκουσίως την σιωπή, την ησυχία, την εγκράτεια, τα δάκρυα και τους πόνους της ασκήσεως; Ποιος εδυναμώνει τον μοναχό να υπερβαίνη την πίεσι των παθών, την ηδυπάθεια και την υπερηφάνεια για να φθάση, χάριτι Θεού, εις την βίωσι μιας ανεκφράστου τελειότητος, συγκρινομένης, κατά τους Πατέρας, με την αγγελική ζωή; […] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)