Περιγραφή

Το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο τεύχος Γ’

Έτοιμη ή Μαγδαληνή νὰ ἀγγίξη τον Αναστάντα. Μα ἀκούει τόν Διδάσκαλο: «Μή μου άπτου»!
α) Ἡ Μαγδαληνή δέν εἶχε θέμα ἀπιστίας. Τῆς φτάνει το «ἑώρακε». Περιττή ή ἀφή. Ἐνῶ οἱ Μαθητές ἀκόμα ἦσαν «ἀπιστοῦντες» (Λουκ. κδ’ 41). Γι’ αὐτούς δέν φτάνει το «έωράκαμεν τόν Κύριον». Γιά τή στερέωσι τῆς πίστεως χρειάζεται καί τό «αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν» (Α’ Ιωάν. α΄ 1)! Στούς Μαθητάς Του ὁ Χριστός δέν εἶπε τό «Μή μου ἅπτου».
β) Νομίζει ή Μαγδαληνή, πώς ὁ Διδάσκαλος ἔχει ἀκόμα σῶμα μέ φυσικές ἰδιότητες. Εἶναι φωτιά τό σῶμα τοῦ ᾿Αναστημένου Ἰησοῦ. Μή τό ἀγγίζης! Θά καῆς!
γ) Λέει ὁ ᾿Αναστάς Κύριος το «Μή μου ἄπτου» (κ΄ 17)! καί γιά νά ἀνυψώση πνευματικά τήν Μαγδαληνή.
Στήν Μαγδαληνή λειτουργεῖ ἡ ἀκρίβεια: Εἶναι θεϊκό το Σῶμα. Μή τό ἀγγίζης!
Στούς μαθητές λειτουργεῖ ἡ οἰκονομία: Θέλει ὁ ᾿Αναστάς καί προσφέρει τὸ σῶμα Του προκειμένου να το ψηλαφήσουν.
δ) «Μή μου άπτου». Μήν ἀγγίζης το μυστήριο. Οἱ ἀποδείξεις τῆς ᾿Αναστάσεως εἶναι χειροπιαστές. Το Θεανθρώπινο Σώμα μετά τήν ᾿Ανάστασι δέν εἶναι πάντοτε χειροπιαστό. Ἡ Ἀλήθεια ἐρευνᾶται, τό Μυστήριο δέν ἐρευνᾶται. Ἡ ᾿Αλήθεια πιάνεται. Το μυστήριο δέν ψηλαφᾶται.