Γνωρίζοντας αυτό πολύ καλά (ο διάβολος), προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας χαλάσει την χαρά που θα αντιληφθεί ότι έχουμε ή μας ενσπείρει κακούς και λανθασμένους λογισμούς, ώστε να μας αφαιρέσει την δυνατότητα να χαρούμε…
Η χαρά, αδελφοί μου, αποτελεί, όπως είπα, σημαντικό στοιχείο στην πνευματική ζωή… Η χαρά ξεδιψάει, ανακουφίζει, δίνει πνευματική ενίσχυση και ευεξία στην ψυχή και κρημνίζει τα νοήματα που ενδεχομένως μας εμποδίζουν στην κατά Θεόν πορεία μας…
Μάθε να στέκεις πιο πάνω από τις όποιες “δυστυχίες”, δυσάρεστα, αποτυχίες, προβλήματα κ.λπ., ώστε να μπορείς να διατηρείς την χαρά της πνευματικής σου ζωής αμείωτη και αδιάπτωτη!
Φρόντισε να έχεις πάντοτε χαρούμενη και ευχάριστη διάθεση!…τόσο προς τον Θεό, όσο και προς τους συνανθρώπους σου, αλλά και προς τον ίδιο τον εαυτό σου!
Ό,τι αντίθετο και αν σου παρουσιαστεί, μην υποστείλεις την χαρούμενη και ευχαριστιακή αυτή τοποθέτηση!
Μάθε να χαίρεσαι σε όλα και πάντοτε: Καλά, “κακά”, ευχάριστα, δυσάρεστα… (Την αμαρτία, όμως, να την μισείς!)
Και πάλιν, ο άγιος Αντώνιος, μας λέγει ότι “κατά άλλον τρόπο δεν νικούμε τον εχθρό παρά όταν, ενώ πολεμούμεθα από αυτόν, χαίρομεν πάντοτε πνευματικά!”
Το απαραίτητο της χαράς το επιβεβαιώνει και ο θεορρήμον Παύλος, όταν μας παροτρύνει κατηγορηματικά (χωρίς να αφήνει περιθώρια ή εξαιρέσεις):
“Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε· τούτο γαρ θέλημα Θεού εν Χριστώ Ιησού εις υμάς” (Α’ Θεσσ. 5, 16-18).
Δηλαδή, “πάντοτε και σε όλες τις περιστάσεις της ζωής σας να χαίρετε!
Συνεχώς και ακατάπαυστα να προσεύχεσθε προς τον Θεόν.
Και για κάθε τι, ευχάριστο ή δυσάρεστο, να ευχαριστείτε τον Θεόν.
Διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού να κάμνετε, σύμφωνα και με την σχέση που έχετε με τον Κύριο μας Ιησού Χριστό.”
Αμήν.