725 (ΠΡΟΣΕΥΧΗ/ ΕΚΚΛΗΣΙΑ/ ΚΟΣΜΟΣ) Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως χώρας, χρώματος και φυλής, συναποτελούν την μία ‘ανθρωπότητα’, η οποία ζει και λειτουργεί σαν ένας άνθρωπος (γι’ αυτό και ορίζεται σε ενικό αριθμό). Η ήττα ενός ανθρώπου στην πνευματική σφαίρα, εκτελώντας την αμαρτία (με την πτώση δηλ. σε ένα πάθος) έχει αρνητικό αντίκτυπο σε όλη την ανθρωπότητα.
Όπως και μια νίκη στο πεδίο του πνευματικού αγώνος, έχει θετικό αντίκτυπο σε αυτήν.
Γιατί, όπως είπα, όλοι οι άνθρωποι συναποτελούv και συναπαρτίζουv στο σύνολό τους τον ‘ένα άνθρωπο’. Αυξανομένης της αμαρτίας και της αποστασίας, αυξάνεται και η δαιμονική ενέργεια και επήρεια μέσα στον κόσμο (με την έννοια ότι ο κόσμος γίνεται πλέον ευάλωτος αυτής και γίνεται ακόμα πιο υποχείριος του νοητού μας εχθρού, του διαβόλου). Αντίθετα, με την αύξηση της αρετής, αυξάνεται και εκχέεται πλούσια η χάρη του Θεού μέσα στον κόσμο (με την έννοια ότι ο κόσμος γίνεται πιο δεκτικός αυτής) και έτσι έρχονται εις αυτόν οι θείες χάριτες και ευλογίες! Με τα πιο πάνω, καταλαβαίνουμε, πως, οι μεγαλύτεροι εθνικοί ευεργέτες, αλλά και ευεργέτες όλης της ανθρωπότητος, είναι οι άγιοι! Ως άνθρωποι κοινωνούντες του Θεού, γίνονται οι όντως κοινωνικοί εργάτες! Καταλήγουμε έτσι στο συμπέρασμα, ότι ο ρόλος της Εκκλησίας είναι κατ’ εξοχήν καταλυτικός στην ανόρθωση της κοινωνίας εν γένει… Όλες οι προσευχές της Εκκλησίας μας, υπέρ του σύμπαντος κόσμου, οι οποίες αναπέμπονται από τα απανταχού επίγεια Θυσιαστήρια, σαν μια προσευχή ανεβαίνει στο υπερουράνιο Θυσιαστήριο. Αναφερόμενοι στο επίπεδο μιας επί μέρους τοπικής Εκκλησίας (μιας χώρας), ή ακόμα αναφερόμενοι στο υποσύνολό της, το θυσιαστήριο ενός ναού, μιας ενορίας, και εκεί οι προσευχές των πιστών ενώνονται σε μία προσευχή, η οποία στην συνέχεια ενούται με τις προσευχές όλων των άλλων Ορθοδόξων ναών και από εκεί όλες ενωμένες, σαν μια προσευχή ανεβαίνει στο υπερουράνιο Θυσιαστήριο. Προχωρώντας ακόμα πιο κάτω, φθάνουμε στο πρόσωπο ενός πιστού, από το θυσιαστήριο της καρδιάς του οποίου ανεβαίνουν οι προσευχές προς τον Ουράνιο Πατέρα, ενωμένες με τις προσευχές όλων των άλλων πιστών, στο πρόσωπο της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Όπως ανάφερα και προηγουμένως, οι προσευχές των πιστών, τόσο αυτές που γίνονται κατ’ ιδίαν, πολύ δε περισσότερο αυτές που γίνονται εν μέσω της Συνάξεως της Εκκλησίας, έχουν πολύ μεγάλο θετικό αντίκτυπο στο σύνολο της κοινωνίας… Όταν με ύμνους προσεγγίζουμε τον Θεό, κοινωνούμε της χάριτός Του και φέρνουμε στον κόσμο τις θείες ευλογίες… Όπως και όταν δοξάζουμε τον Θεό, στην ουσία αντιδοξαζόμαστε οι ίδιοι, με το να αντικαθρεπτίζεται σε μας και μέσα μας η θεία δόξα Του, η οποία στη συνέχεια διαχέεται και μέσα στον κόσμο… Όλοι μας, λοιπόν, ενωμένοι με το ενιαίο Σώμα της Εκκλησίας μας, ας παραμένουμε παντοτινά στο θυσιαστήριο της καρδιάς μας, επικεντρώνοντας τον νου και την διάνοια στα λόγια και το περιεχόμενο των προσευχών και με αγάπη και ζήλο θείο ας λατρεύουμε τον Τριαδικό μας Θεό, εν Πνεύματι και αληθείᾳ… Οι θείες ευλογίες τότε, τόσο σε εμάς, όσο και στους γύρω μας, θα είναι πλούσιες και δαψιλείς!