751 (ΣΤΑΥΡΟΣ/ ΘΛΙΨΕΙΣ/ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ/ ΔΥΝΑΜΗ) «Τω καιρώ εκείνω, παραλαβών ο Ιησούς τους δώδεκα μαθητάς αυτού, είπε προς αυτούς· Ιδού αναβαίνομεν εις Ιερουσόλυμα, και τελειωθήσεται πάντα τα γεγραμμένα διά των προφητών τω υιώ του ανθρώπου. παραδοθήσεται γαρ τοις έθνεσι και εμπαιχθήσεται και υβρισθήσεται και εμπτυσθήσεται, και μαστιγώσαντες αποκτενούσιν αυτόν, και τη ημέρα τη τρίτη αναστήσεται. και αυτοί ουδέν τούτων συνήκαν, και ήν το ρήμα τούτο κεκρυμμένον απ’ αυτών, και ουκ εγίνωσκον τα λεγόμενα» (Λουκ. 18, 31-34). (Μτφρ.):
«Πήρε τότε ιδιαιτέρως τους δώδεκα και τους είπε· “ιδού αναβαίνομεν τώρα εις Ιεροσόλυμα και θα πραγματοποιηθούν πλήρως όλα όσα έχουν γραφεί από τους προφήτες δια τον υιόν του ανθρώπου. Διότι ο υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί από τους άρχοντες των Ιουδαίων στους εθνικούς και ειδωλολάτρες και θα τον εμπαίξουν και θα τον βρίσουν και θα τον φτύσουν. Και αφού τον μαστιγώσουν, θα τον φονεύσουν· και την τρίτη ημέρα από του θανάτου του θα αναστηθεί”. Αυτοί όμως (οι μαθητές) τίποτε δεν κατάλαβαν από αυτά που τους είπε και έμεινε κρυμμένος και ακατάληπτος από αυτούς ο λόγος αυτός του διδασκάλου και δεν γνώριζαν ποια σημασία είχαν τα λεγόμενα του…» Αυτά, αδελφοί μου, συνέβησαν πριν την αγία Πεντηκοστή, πριν δηλ. οι μαθητές λάβουν το Άγιον Πνεύμα. Έτσι συμβαίνει και σήμερα:
Ο Σταυρός του Κυρίου (τα πάθη Του) παραμένουν για τους πολλούς ένα κρυμμένο και άγνωστο μυστήριο…
Μάλιστα πολλοί σκανδαλίζονται από τον “σταυρό” που σηκώνουν, φέρουν μαζί τους και υπομένουν οι αγωνιζόμενοι Χριστιανοί και άλλοι θεωρούν τούτο ως μωρία…, ανοησία δηλ. και ντροπή… (Α’ Κορ. 1, 23) Για μας όμως, τους πιστούς, ο Σταυρός και οι ονειδισμοί (εξευτελισμοί) του Κυρίου, τα πάθη δηλ. και οι διωγμοί που δεχόμαστε εμείς οι Χριστιανοί, είτε από τους ανθρώπους είτε από τον αόρατο εχθρό, είναι δύναμη Θεού και σοφία!!! (Α’ Κορ. 1, 24). Ας μην πτοούμαστε, λοιπόν, αδελφοί μου, από τους έξωθεν ή ένδοθεν πειρασμούς, από τις δοκιμασίες ή τις θλίψεις, που ενδεχομένως η αγάπη του Θεού θα επιτρέψει να επισυμβούν και σε μας…
Έτσι συνέβαινε και στους αγίους μάρτυρες… Για μας, η πτωχεία, ο σταυρός και οι ταπεινώσεις του Χριστού, στις οποίες, κατά παραχώρηση Θεού μπορεί να υποβληθούμε· ακόμα και οι φαινομενικά κοσμικές “νίκες” του εχθρού εναντίον μας, παραμένουν (εκτός από “δύναμη Θεού και σοφία”) νίκες θριαμβευτικές και ένδοξες!!! Γι’ αυτό:
“Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον, από του νυν και έως του αιώνος”.
“Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου!” “Ει ο Θεός μεθ’ ημών, τις καθ’ ημών;”
Αν δηλ. ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος μπορεί να σταθεί εναντίον μας;;; Ας χαιρόμαστε, λοιπόν, πάντοτε και ας γινόμαστε ισχυροί και δυνατοί εν Κυρίω!!! (Εφεσ. 6, 10). Γένοιτο!