754 (ΧΡΙΣΤΟΣ-ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ/ ΑΡΕΤΕΣ-ΠΑΘΗ/ ΚΑΛΟΙ-ΚΑΚΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ) Στην προηγούμενη μας Πατρική Νουθεσία, επί τη εορτή των Χριστουγέννων, τελειώσαμε με την εξής φράση: «Ας μην διατρίβουμε, του λοιπού αδελφοί μου, στην αμαρτία, αλλά ας επιδιώκουμε το καλό, την αρετή και τον αγιασμό· και ας μην ενασχολούμαστε στο εξής με τον αντίχριστο, τα έργα του, και τα όργανά του, αλλά μόνο με τον Χριστό!» Αδελφοί μου, μια ήδη γνωστή τέχνη του διαβόλου, είναι αυτό που ονομάζουμε αποπροσανατολισμός. Γνωρίζοντας ο διάβολος την ωφέλεια που έχουμε να αποκομίσουμε με την ενασχόλησή μας με τον Χριστό, τις αρετές, τον αγιασμό και γενικά το καλόν…, προσπαθεί να μας αποπροσανατολίζει πάντοτε στα αντίθετα με αυτά· ήτοι, με τον Αντίχριστο, τα πάθη, τους μολυσμούς και με κάθε είδους κακό… Μας στριφογυρίζει γύρω από τα πάθη μας, γύρω από μια αμαρτία που διαπράττουμε, καθώς και γύρω από τα κακά του πλησίον, τα ελαττώματά του και τα λάθη του… Μας βάζει ειδικούς “φακούς”, ώστε να βλέπουμε τα πάντα με την αρνητική τους πλευρά και την κακή τους όψη… Μας κάνει να παρεξηγούμε τα πάντα, μας βρίσκει αφορμές για διαπληκτισμούς, παρεξηγήσεις και τσακωμούς… Εμείς, αδελφοί μου, ας μην κάνουμε έτσι!
Ας βλέπουμε τα πάντα με καλό λογισμό, ακόμα και στην χειρότερη περίπτωση!
Και, όπως έλεγε και ο άγιος Παΐσιος: “Προσπαθήστε πάντοτε να βάζετε καλό λογισμό, ακόμα και στην χειρότερη περίπτωση, και δεν θα χάσετε!” Βεβαίως, δεν αναφερόμαστε εδώ στις περιπτώσεις, κατά τις οποίες ο πλησίον εξώφθαλμα μας βλάπτει ή προξενεί κάτι εις βάρος μας.
Το λέγω αυτό, γιατί, στις περιπτώσεις αυτές, δεν είναι θέμα να κάνουμε καλό λογισμό, αν είναι έτσι δηλ. το πράγμα ή όχι, αφού είναι υπό τις περιστάσεις του εξώφθαλμο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, μιλούμε στον πλησίον, χωρίς πάθος και εμπάθεια, διευκρινίζοντας το λάθος του, με απλότητα και ειλικρίνεια. Εκτός όμως των περιπτώσεων αυτών, που κατά τα άλλα είναι, όπως είπα, εξώφθαλμες, είναι καλό και ωφέλιμο, να προσπαθούμε να βάζουμε πάντα καλό λογισμό και να αποφεύγουμε κάθε παρεξήγηση, φιλονικία ή διαπληκτισμό με τον πλησίον… Αλλά και ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, μας δήλωσε κατηγορηματικά:
“Αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών” (Ματθ. 18, 3). Αδελφοί μου,
Αυτές τις ημέρες, ζήσαμε το μέγα, το υπερμέγιστο γεγονός της γεννήσεως του Χριστού μέσα στο πτωχικό σπήλαιο της Βηθλεέμ. Εκεί όπου καταδέχτηκε να γίνει βρέφος για την δική μας σωτηρία. Ας διώχνουμε, λοιπόν, μακριά από μας, τον εγωισμό και την έπαρση, τις κακίες, τις πονηρίες και ας γίνουμε πτωχοί τω πνεύματι, απλοί και απονείρευτοι, άκακοι ως τα μικρά παιδιά… Έτσι, θα αξιωθούμε της Βασιλείας των Ουρανών, από αυτήν έτι την παρούσα ζωή. Θα ζούμε από τώρα τον παράδεισο και θα μεταδίδουμε τις ανταύγειές του και προς τους πλησίον μας… “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστιν η Bασιλεία των Oυρανών” (Ματθ. 5,3), μας διευκρίνισε αλλού ο Χριστός.
Και, ας μην ξεχνούμε τον επίσης λόγο του Κυρίου μας, ότι η Βασιλεία αυτή των Ουρανών είναι μέσα μας: “Ιδού γαρ η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστιν” (Λουκ. 17, 21). Είθε και εμείς, ακολουθώντας τα πιο πάνω, να αξιωθούμε της Βασιλείας…, και εν τω νυν αιώνι και εν τω μέλλοντι· και τώρα, δηλαδή, και πάντοτε και εις τους ατελευτήτους αιώνες… Αμήν.