Υποχονδριακός άνθρωπος είναι αυτός που διακατέχεται από υπερβολική ανησυχία για την σωματική του υγεία, μπροστά και στις πιο μικρές και αθώες σωματικές ενοχλήσεις ή σωματικά του ελαττώματα(!)

Εδώ όμως, θα ήθελα να επεκτείνω την υποχονδρία και σε θέματα πέραν της σωματικής μας υγείας…

Επί παραδείγματι:

– Mπορεί κάποιος να είναι υποχονδριακός στην καθαριότητα!

– Άλλος να είναι υποχονδριακός στην… “τελειότητα”· να είναι δηλ. τελειομανής!

– Άλλος να είναι υποχονδριακός στην τάξη, να θέλει δηλ. να είναι τα πάντα “ευθυγραμμισμένα” και στην εντέλεια!

– Άλλος μπορεί να είναι ιδιότροπος, σε κάτι που αγοράζει ή σε κάτι που του φέρνουν, αν δηλ. προσέξει να έχει το παραμικρό τυχόν “ελάττωμα”!

Με άλλα λόγια, να είναι υπερβολικά σχολαστικός για ασήμαντα και ανούσια πράγματα, πάσχοντας από υποχονδριακή νεύρωση…

Εσύ, λέγω, μην κάνεις έτσι!!!

Νάσαι απλός!

Εμείς, αν φτιάχναμε το Σύμπαν, θα βάζαμε τα άστρα σε πλήρη ευθυγράμμιση και αντιστοίχιση…
Ενώ, ο απλούς Θεός, η απλή Αγία Τριάδα, “έριξε” -αν θέλετε- τα άστρα και τους πλανήτες αναμεταξύ τους τόσο “ελεύθερα”, με αποτέλεσμα να είναι και τόσο όμορφα!!!

Είπα προηγουμένως, μπορεί να αγοράσεις ή σου φέρουν κάτι και σύ ν’ αρχίσεις να του βρίσκεις ελαττώματα…

Παρένθεση:
(Μήπως δεν είναι κάτι παρόμοιο που παθαίνουν κάποτε και αυτοί ή αυτές που θέλουν να παντρευτούν;
Το ένα σημείο που ενδεχομένως έχει ο άλλος…“δεν τους πάει”!
Σε άλλη περίπτωση λένε: Αυτός ή η αυτή έχει την τάδε ατέλεια!
Κάποιοι άλλοι θα πουν, δεν είναι επακριβώς όπως τους/τις θέλουν…
Και πάει λέγοντας…, και στο τέλος, μένουν έτσι…
(Σημ.: Προς Θεού, δεν γενικεύω το πιο πάνω, σε όποιον ή όποιαν παρέμειναν άγαμοι).

Το τέλειον, αδελφοί μου, είναι στους ουρανούς!!!

Έτσι έπαθαν και οι Εβραίοι, που απόρριψαν και σταύρωσαν τον “ακρογωνιαίο λίθο”, τον Μεσσία τους Χριστό!!! (Α’ Πέτρ. 2, 6 – Εφεσ. 2, 20)

Συμπερασματικά, συμβουλεύω:

Μάθε να μην απορρίπτεις αμέσως, κάτι που σου φαίνεται ατελές ή που σου φαίνεται πως δεν είναι όπως θα τόθελες να είναι και/ή όπως θα το προτιμούσες…

Προσπέρασέ το ή άφησέ το για λίγο διάστημα, και όταν επανέλθεις, το πιο πιθανό είναι να το βρεις πως είναι και τέλειο και όπως θα τόθελες…, όπως δηλ. σου ταιριάζει και σε εξυπηρετεί!!!

Απλότης, λοιπόν, αδελφοί μου και όχι σχολαστικότης στα παραμικρά και ασήματα!