Αυτό συνεπάγεται, έξοδο από όλα: Κόσμο, μέριμνες, βιοτικά…
Και μένεις μόνος, σύ και ο Θεός!!!

Ας μην ξεχνούμε, ότι κάποιαν ώρα, ναι, θα βρεθούμε μόνοι…, εμείς και ο Θεός! Και αυτή είναι η ώρα του θανάτου μας!