Συνέβη κάτι απρόσμενο; Κάτι αναπάντεχο; Κάτι όχι ευχάριστο; Ή, σου συμπεριφέρθηκε κάποιος όχι καλά;
Πρόσεξε, μην αρχίσεις συνομιλία με τους λογισμούς σου…· ό,τι και να συνέβηκε…
Απόφευγε, σε τέτοιες περιπτώσεις, να κάμνεις οποιοδήποτε λογισμό…
Την ωφέλεια, από αυτή σου την στάση, αλλά και το γλίτωμα που θα έχεις (από αχρείαστα δυσάρεστα), θα τα δεις αργότερα στην συνέχεια…
Ανακάλεσε και την Π.Ν. αρ. 614:
Πόση δύναμη δίνει η χαρά! (η κατά Θεόν χαρά). Και, αντίθετα, πόση ζημιά κάνει η λύπη! (η κατά κόσμον λύπη).
Το ίδιο να κάνεις και σε ένα λάθος σου, σε μια πτώση σου:
Σταμάτα οποιοδήποτε λογισμό και προχώρα σιωπηλά…
Προχωρώ τον λόγο:
Nα φροντίζεις και να επιμελείσαι και την σχέση σου με την συνείδησή σου:
Όπως ο άντρας, είναι πολύ σημαντικό να τα πηγαίνει καλά με την γυναίκα του (έστω κι αν τύχει να τα “τσουγκρίσουν” και καμιά φορά…) Έτσι νάχουμε, καλή σχέση, και με την συνείδησή μας…
Η συνείδηση μας είναι όπως ένα ξυπνητήρι: Όταν αρχίσει να κτυπά, δεν θα το αφήσεις, βέβαια, να κτυπά συνέχεια… Θα πατήσεις το κουμπάκι! Έκανε την δουλειά του!
Έτσι και συ. Μην αφήσεις να βρίσκεσαι σε ψυχρότητα με την συνείδησή σου… Συμφιλιώσου μαζί της! Να τάχεις καλά μαζί της! Μην συνεχίζετε να βρίσκεστε σε διαμάχη ή ἐστω σε ψυχρότητα μεταξύ σας…
Είναι δηλ. πολύ σημαντικό, να μην νοιώθετε ο ένας προς τον άλλο (την συνείδηση), ότι κάτι έχετε μεταξύ σας… Ούτε και να είσαι πολύ αυστηρός μαζί της, για να μην είναι και αυτή (η συνείδηση) πολύ αυστηρή μαζί σου…
Ένα συγγνώμη, όλα τα διορθώνει…
Τότε, θα μπορέσεις να κάνεις και την επόμενη Πατρική Νουθεσία αρ. 619:
619 (ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ)
Φρόντισε στις Ακολουθίες, και γενικά σε κάθε προσευχή, να συμμετέχει όλος σου ο εαυτός…
Νους (στα λόγια), καρδία (στο συναίσθημα), θέληση (στην ζέση)…
Να συμμετέχεις με όλη σου την ψυχή και με όλο σου το είναι!
Ο Θεός μάς θέλει ολόκληρους…και όχι τους μισούς!
Όχι γιατί ο Ίδιος έχει να ωφεληθεί, τάχα, κάτι από εμάς…· αλλά, γιατί εμείς έχουμε να ωφεληθούμε από Αυτόν…· και χαίρεται γι’ αυτό ο καλός Θεός!
Όπως ανάφερα, η παρούσα Π.Ν. έχει σαν προϋπόθεση την προηγούμενη Π.Ν. αρ. 618
Χαρά και ειρήνη (με την συνείδηση), είναι άριστες προϋποθέσεις για μια σωστή και ενεργητική προσευχή…
Αυτό, άλλωστε, μας προτρέπει και η Εκκλησία:
“Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν…”