Μην το καυχηθείς, μην το πάρεις πάνω σου, μην υπερηφανευθείς, αν έκανες κάποια πρόοδο στα πνευματικά…
Αντίθετα, αυτό να σε ταπεινώνει περισσότερο, γιατί:
1ο. Η σημερινή σου πρόοδος αποδεικνύει περίτρανα την χθεσινή σου έλλειψη!!!
2ο. Η σημερινή σου πρόοδος αποδεικνύει την μέχρι χθες μακροθυμία του Θεού προς την πρωτύτερη αθλία σου κατάσταση…
3ο. Πόρρω απέχεις από την ζωή των Αγίων και έτι πόρρω από την απειροτελειότητα του Τριαδικού μας Θεού! Γι’ αυτό και η τελειότης είναι ατέλεστος…
4ο. Ακάθαρτοι είμεθα όλοι μας, μπροστά στην Θείαν καθαρότητα:
Τι μας διατρανώνει η Αγία Γραφή;
- “Τις γαρ καθαρός έσται από ρύπου; αλλ’ ουθείς, εάν και μία ημέρα ο βίος αυτού επί της γης” (Ιώβ 14, 4-5). Και
- “Εγενήθημεν ως ακάθαρτοι πάντες ημείς, ως ράκος αποκαθημένης (=ακάθαρτο, βρωμισμένο κουρέλι) πάσα η δικαιοσύνη ημών” (Ησαΐα 64, 6).
Συμπέρασμα:
Aς κλείσει κάθε υπερήφανο στόμα και ας σκύψουμε πάντες το κεφάλι ενώπιον της απείρου καθαρότητος και αγιοσύνης του Τριαδικού μας Θεού!