736 (ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ/ ΠΑΘΟΣ/ ΠΟΘΟΣ/ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ) (συνέχεια της προηγούμενης Πατρικής Νουθεσίας 735): Είχαμε πει στην προηγούμενη μας Π.Ν. 735, ότι ο Θείος παράγοντας, για την τελική εκκοπή ενός πάθους, είναι δεδομένος! Και ότι απομένει σε μας, ως προϋπόθεση, η δική μας συνέργεια, προσπάθεια και αγώνας… Και ερωτώ:
Γιατί, τότε, αφού ο Θεός θέλει την λύτρωσή μας από ένα πάθος, εμείς την “θέλουμε”, γιατί -λέγω- δεν έρχεται το ποθούμενο; Αν προσέξατε, την δική μας “θέληση” την έβαλα σε εισαγωγικά… Και τούτο, γιατί είναι αμφίβολο το πόσον το “θέλουμε” αυτό…
Θέλουμε να κοπεί, αλλά θέλουμε και το πάθος! Γι’ αυτό, άλλωστε και συνεχίζει να επαναλαμβάνεται… Να μου πείτε:
Μήπως φταίει η υπερηφάνεια και ο εγωϊσμός μας, που εμποδίζουν την θεία χάρη να δώσουν την τελική νίκη;
Σίγουρα, αυτά αποτελούν ένα επιπλέον εμπόδιο… Όμως, υπάρχει και ένα άλλο κρατούμενο, που εμποδίζει την τελική νίκη:
Και τούτο είναι, ο επί τοις εκατόν αγώνας μας!
Δεν είμαστε δηλ. τόσο αποφασιστικοί, στην καθαίρεση του οχυρού! (εννοώ, του πάθους) Και τούτο, σε σημείο, που, τόσο ο εχθρός, όσο και ο παλαιός πεσμένος μας άνθρωπος (το πάθος μας), προφασίζονται χίλιες δυο δικαιολογίες και προφάσεις…, ενόψει της διάπραξης και ικανοποίησής του… (του πάθους) Αυτή η αλήθεια και πραγματικότης, αδελφοί μου, αποτελεί και το “χρυσό κλειδί” της λύτρωσής μας από ένα πάθος, από μια κακή συνήθεια…, και εδώ είναι που θέλω να καταλήξω: Θέλεις να μην επαναληφθεί ένα πάθος, μια κακή σου συνήθεια· αλλά να κοπεί άπαξ και διαπαντός; (του Θεού, πάντοτε, συνεργούντος); Πρόσεχε και απόφευγε τις προφάσεις και τις δικαιολογίες, δηλ. τα ελαφρυντικά… ενόψει της διάπραξης του πάθους!!!
Θέλουμε, ριζικές τομές!!! Με άλλα λόγια, Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος, για να μην ξαναγίνει, να μην επαναληφθεί ένα πάθος, ένα λάθος, απλά είναι:
Και τούτο, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, προφάσεις ή δικαιολογίες… (τελεία και παύλα – full stop.) Επαναλαμβάνω:
ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ!!! (τόσο και όσο απλό ακούγεται…) Ελπίζω να έγινα αντιληπτός και…καλές επιτυχίες!!!
Η χαρά θα είναι όλη δική σου!!!