ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ
Οι σημερινές μας Πατρικές Νουθεσίες είναι αφιερωμένες στην Προσευχή!
401 (ΕΥΧΗ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΜΕΤΑΝΟΙΑ)
Εις καιρόν πτώσεως και απογνώσεως λέγε την πιο κάτω Προσευχή:
«Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μου, δεν υπάρχει έρεισμα δικαιολογίας για το αμάρτημά μου! Η άφεση επαφίεται εξ ολοκλήρου στο άπειρον έλεός Σου. Από μένα, το μόνο που ζητάς είναι να μετανιώσω πραγματικά για το σφάλμα μου και με την βοήθειά Σου να μην το επαναλάβω. Θέλω, Κύριε, από αυτήν την στιγμή να με δεχθείς πίσω στην αγάπη Σου. Σ’ ευχαριστώ!»
«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με».
402 (ΕΥΧΗ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΠΡΟΒΛΗΜΑ-ΠΙΣΤΗ)
Εις καιρόν προβλήματος λέγε την πιο κάτω Προσευχή:
«Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μου, ανθρωπίνως δεν βλέπω να υπάρχει λύση στο πρόβλημά μου. Πιστεύω όμως Κύριε, ότι για Σένα υπάρχει λύση· γι’ αυτό και δεν ταράζομαι, αλλά προχωρώ κανονικά την πνευματική μου ζωή με πίστη, ειρήνη, αγάπη και προσευχή, περιμένοντας την δική Σου λύση! Σ’ ευχαριστώ!»
«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με».
403 (ΕΥΧΗ-ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΠΡΟΒΛΗΜΑ-ΠΙΣΤΗ)
Για δε την Πίστη και την Προσευχή:
«Ο Κύριος είπε: “Όλα όσα ζητάτε στην προσευχή σας, να πιστεύετε ότι τα λαμβάνετε και θα σας δοθούν” (Μάρκ. ια΄, 24).
Γι’ αυτό:
“Λέγε συνεχώς την Ευχή και μην ενοχλείσαι από τίποτε. Η Ευχή θα τακτοποιήσει το κάθε τι (ακόμα και αυτό που σε απασχολεί)”. Το πιστεύεις αυτό;».
404 (ΕΥΧΗ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΠΡΟΒΛΗΜΑ)
Λοιπόν, με βάση τα πιο πάνω, δεν παραμένει “χώρος” για προβλήματα! Γιατί, αυτή αύτη η ευχή-προσευχή τα εκμηδενίζει και τα εξαφανίζει…. Το μόνο πρόβλημα που παραμένει είναι η αμαρτία· αλλά και αυτήν, η πιο πάνω εργασία (η Ευχή), όταν γίνεται με πνεύμα μετανοίας την καταργεί! Και, να ξέρουμε, πως η ευχή περιλαμβάνει όλα τα αιτήματα, όλες τις ανάγκες, όλες τις ελλείψεις, την κάθε περίσταση….
Λοιπόν; Δεν βρίσκεις λύση στο πρόβλημά σου; Μην βασανίζεις άλλο το μυαλό σου να βρει λύση…. Λέγε συνεχώς την ευχή…., και η ευχή θα το τακτοποιήσει από μόνη της!
405 (ΕΥΧΗ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ)
Φρόντισε, λοιπόν, να κινείσαι πάντοτε μέσα στην ατμόσφαιρα του Θεού, τον χώρο της προσευχής (με την Ευχή)· και θα δεις πως αυτή σου η ενασχόληση με την προσευχή (την συνεχή δηλ. μνήμη του Θεού), με ένα μυστικό, αόρατο και ανεξήγητο τρόπο, θα σου τακτοποιεί -όπως είπαμε και πιο πάνω- και όλα τα επί μέρους προβλήματά σου….
Το πιστεύεις αυτό; Η πράξη θα σου το αποδείξει….
Με άλλα λόγια, προσεύχου συνεχώς… Η αδιάλειπτος προσευχή είναι η πιο μεγάλη δραστηριότης (activity) -ακόμα και για τις κοσμικές μας υποθέσεις….- και η πιο αποτελεσματική λύση σ’ ένα πρόβλημα…
Δοκιμάστε το· δουλεύει!
406 (ΛΟΓΙΣΜΟΙ-ΝΗΨΗ-ΕΥΧΗ)
Τι μεγάλο κακό οι λογισμοί! Αλλά, και τι μεγάλο καλό η απόρριψή τους!
Αντ’ αυτών, βάλε την Ευχή του Ιησού…
407 (ΘΥΜΟΣ-ΟΡΓΗ-ΠΛΗΣΙΟΝ-ΠΙΣΤΗ)
Ο λόγος που οργιζόμαστε κατά του πλησίον, όταν μας ενοχλεί σε κάτι, είναι γιατί δεν έχουμε πίστη στον Θεό. Έτσι, μας κυριεύει το άγχος και η ανησυχία, πράγματα που δεν μας αφήνουν και δεν μας επιτρέπουν να αφήσουμε τα πάντα, και αυτό τον εαυτό μας, στην σωστική για μας πρόνοια και προστασία του Θεού. Η έλλειψη, λοιπόν, της πίστεως αυτής, μας εξαναγκάζει και ωθεί στην αυτοάμυνα και την κατά τα άλλα κοσμική αντιμετώπιση των πειρασμών.
408 (ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ)
Επιδόθου στην ευχή. Κυρίως δε, λέγε την συνεχώς (αν θέλεις να δεις πρόοδο στον εαυτό σου). Η δραστικότης της ευχής, ιδίως για τους αρχαρίους, ευρίσκεται στην ποσότητα αυτής, δηλ. στο να λέγεται όσο το δυνατόν συχνότερα.
409 (ΠΡΑΚΤΙΚΟΤΗΣ-ΑΠΛΟΤΗΣ-ΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΣ)
Γίνει πιο πρακτικός, αντί σχολαστικός. Δοκίμασε, όχι μόνο να μην προσθέτεις μέτωπα (δηλ. πεδία και σκοτούρες στο κεφάλι σου) αλλά, αντίθετα, να αφαιρείς όπου είναι πρακτικώς δυνατόν.
410 (ΠΤΩΣΗ-ΜΕΤΑΝΟΙΑ)
Ο Κύριος είπε: «Οσάκις αν πέσης, έγειρε και σωθήση». Γι’ αυτό: Έπεσες;
Μην κάθεσαι να χαζεύεις την πτώση σου…
Σήκω αμέσως πάνω και συνέχισε να κτυπάς· και νίκησες και σώθηκες…
411 (ΑΓΑΠΗ-ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ)
Αγάπη κ’ ταπείνωση πάνε πάντα μαζί… Δεν μπορεί η μια χωρίς την άλλη!
Ελλειπούσης της μιας…απουσιάζει και η άλλη!
412 (ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ)
Έχουμε θίξει κι άλλες φορές το θέμα του Προγράμματος…
Καλό είναι· άλλωστε, η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως!
Ω, πρόγραμμα! το οποίο κρατά τον άνθρωπο σε πνευματική ευεξία και την συνείδηση χαρούμενη και αναπαυμένη!
413 (ΠΡΑΟΤΗΣ-ΑΓΑΠΗ-ΠΛΗΣΙΟΝ)
Να διατηρείς την πραότητα σου, μαζί με την αγάπη, μπροστά στις αδυναμίες των άλλων!
Αυτή η στάση θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα… (τόσο στον άλλο, όσο και σε σένα!)
414 (ΓΛΩΣΣΑ-ΛΟΓΙΣΜΟΙ)
Επιδίωκε μόνον καλά λόγια να βγαίνουν από το στόμα σου!!!
Έχεις λόγον καλό να πεις…πες τον.
Δεν είναι καλός…σιώπα (και απ’ έξω και από μέσα!)
415 (ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ-ΕΥΘΥΤΗΣ)
Είναι καλό πράγμα να είσαι ειλικρινής, ευθύς, χωρίς υπονοούμενα κ.λπ.· πάντοτε δε με την Χριστιανική διάκριση και ευγένεια, που θα πρέπει να μας διακρίνουν!
416 (ΥΠΝΟΣ-ΕΥΧΗ)
Μην κάθεσαι να χαζεύεις…μόλις ξυπνήσεις! Ούτε απ’ έξω ούτε από μέσα (εννοώ, με τους λογισμούς).
Αλλά, λέγε την ευχή και σήκω αμέσως απάνω!!!
Έτσι προσφέρεις την πρωτόνοια (τις απαρχές…την πρώτη σκέψη του νου σου) στον Θεό!
Καλόν γαρ το από του Θεού άρχεσθαι την ημέραν!
(μτφρ. είναι καλά να ξεκινούμε την ημέρα μας από τον Θεό!)· και γενικά, οτιδήποτε άλλο κάνουμε, να βάζουμε τον Σταυρό μας και να προχωρούμε…)
Είναι καλό, λοιπόν, να κοιμούμαστε με την ευχή και να ξυπνούμε με την ευχή!
417 (ΧΑΡΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ)
Σε κάθε περίπτωση, εφάρμοζε το του απoστόλου Παύλου:
“Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντὶ ευχαριστείτε· τούτο γαρ θέλημα Θεού εν Χριστώ Ιησού εις υμάς” (Α΄Θεσσ. ε΄, 16-18).
Εφάρμοσέ το και θα δεις την ωφέλεια…
418(ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ-ΥΠΑΚΟΗ)
Είναι υποδειγματική η Μοναχική ρήση:
«Ο Γέροντάς μου έχει πάντα δίκαιο και εγώ άδικο! Ο Γέροντάς μου είναι άγιος και εγώ άγριος!»
Το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για τον πνευματικό μας… (τον οποίο, εννοείται ότι τον έχουμε διαλέξει).
419 (ΑΥΤΟΜΕΜΨΙΑ-ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ)
Πάντα να λές: “Εγώ φταίω για όλα…” και δεν θα χάσεις!
420 (ΚΑΛΟΣΥΝΗ-ΔΙΑΚΡΙΣΗ)
Πρόσεχε πού δείχνεις την καλοσύνη σου! Να την δείχνεις εκεί που ξέρουν να την εκτιμούν…
Με εκείνους που την “αρπάζουν” για…σκοπούς εκμετάλλευσης, νάσαι προσεκτικός και, απλά, αγάπα τους από μακριά…
421 (ΠΙΣΤΗ-ΑΜΕΡΙΜΝΙΑ)
Δώσε (εναπόθεσε) τον εαυτόν σου στον Κύριο και δεν θα το μετανοιώσεις!
“Της Παναγίας αχράντου… και πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα“.
Γιατί;
1ον. Παραδειγματιζόμενοι από την ζωή τους και
2ον . “Ότι αυτώ (τω Θεώ) μέλει περί ημών”, (γιατί, ο Θεός πολύ νοιάζεται, πολύ φροντίζει για μας αλλά και πολύ μας ποθεί!!!)
422 (ΝΟΥΣ-ΘΕΟΣ)
Οι άγιοι είχαν αυτό τον στόχο, τον οποίο και κατάφεραν:
Να μην φεύγει ποτέ ο νους των από τον Θεό…(!!!)
Αυτό εξυπακούει ένα άκρατο πόθο Θεού!!!
Η καρδιά τους ήταν 100% στον Θεό!!! (όχι, 99% στον Θεό συν 1% στον κόσμο τούτο…)
Έφθασαν στον λεγόμενο “θείο έρωτα”!!!
Ας ξεκινήσουμε και εμείς “αρκουδώντας”…με την βοήθεια, κυρίως, της ευχής (η θετική πλευρά) και με την αποδίωξη όσων μας αποπροσανατολίζουν από τον Θεό και την μνήμη Του (η αρνητική πλευρά).
Με την συνεχή παραμονή του νου στον Θεό (διά της αδιαλείπτου προσευχής του Ιησού), αυξάνεται ο θείος πόθος και η θεία αγάπη στον άνθρωπο και αγιάζεται το τριμερές της ψυχής (λογιστικό, θυμικό και επιθυμητικό), μεταδίδοντας τον αγιασμό και σ’ αυτό το πήλινο σώμα.
423 (ΠΑΡΟΝ-ΑΜΕΡΙΜΝΙΑ)
Να αγιάζουμε το παρόν (αυτό που έχουμε μπροστά μας τώρα). Έτσι αγιάζουμε και το μέλλον, που αποτελείται από πάρα πολλά παρόντα…
424 (ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ-ΥΠΝΟΣ-ΤΡΟΦΗ)
Δώστε στο σώμα τον μέτριον ύπνο που χρειάζεται και στην κοιλία την μέτρια τροφή που χρειάζεται, για να σιωπήσουν, και, ελεύθερος, άνοιξε τα πανιά σου και ξανοίξου και δόθου με όλες σου τις σωματικές και πνευματικές δυνάμεις προς τον Κύριον, το άκρον αγαθόν…!!!
425 (ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΚΩΝ ΝΟΥΘΕΣΙΩΝ)
Την αλήθεια των όσων αναγράφονται εδώ, μπορεί κανείς να την ζήσει εμπειρικά με δύο τρόπους: Είτε πράττοντας αυτά, οπότε γεύεται τα ευεργετικά αποτελέσματά τους, είτε πράττοντας τα αντίθετα από αυτά, οπότε βιώνει τα αρνητικά και ολέθρια αποτελέσματα της μη τηρήσεώς τους.
426 (ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ-ΑΓΩΝΑΣ-ΣΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ)
Αδελφέ μου, ο κάθε βαπτισμένος Χριστιανός Ορθόδοξος γίνεται μέλος του Χριστού…· και από εκείνη την ώρα αναλαμβάνεται υπό την προστασία του Θεού και την καθοδήγησή Του (παιδεία Του) για να καταξιωθεί να φθάσει στο καθ’ ομοίωση, δηλ. στην κατά χάρη εξομοίωση και πλήρη κοινωνία με τον Θεό και την μετοχή στις πανάγιες απειροτέλειές Του!…“κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού” (Ρωμ. Η΄, 17)
Γι’ αυτό, κάθε μέρα μας παιδαγωγεί ο Θεός… προς σωτηρίαν της ψυχής μας!
Για να μπορούμε να διακρίνουμε την παιδαγωγία Του αυτή, θα πρέπει να έχει ο καθένας μας προσωπικά, μια πολύ στενή, ‘κρυφή’ -αν θέλετε- σχέση με τον Χριστό και Θεό μας…
Να παίρνουμε και να συλλαμβάνουμε τα μαθήματα που θέλει να μας δώσει κάθε ημέραν και να βγάζουμε τα συμπεράσματά μας…
Συμπερασματικά, σ’ αυτό θα βοηθήσει η θέση:
Να είσαι με όλους και -παράλληλα- με κανένα!
427 (ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ-ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ)
Πρόσεχε μην βγαίνεις έξω από το πρόγραμμά σου και από την τάξη σου!!! (εκτός μεγάλης απολύτου ανάγκης).
Μην το κάνεις αυτό, με καμιά πρόφαση…, για να μην το μετανιώσεις εις το ύστερον και ανοίξεις μπελάδες στον εαυτό σου (γιατί, η μια υποχώρηση θα φέρει την άλλη… και ούτω καθεξής…)
428 (ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ-ΛΟΓΙΣΜΟΣ)
Νάχεις αυτοπεποίθηση, με την καλή έννοια (όχι την υπερήφανη).
Εννοώ, έχε εμπιστοσύνη σε κάτι που πας να κάμεις και όχι ηττοπάθεια ακούγοντας τον λογισμό σου, που μπορεί να σου παρουσιάσει κάτι ότι δεν θα τα καταφέρεις (ενώ μπορείς)και έτσι, αποποιούμενος της προσπαθείας και του εγχειρήματος στο να το κάμεις (εννοείται, ότι μιλούμε για κάτι καλό).
Με αυτό που λέγω, θέλω να αντικρούσομε τον κακό εκείνο λογισμό που, όπως είπα, προκαλεί μειονεξία ή ηττοπάθεια, ενώ η πραγματικότητα δεν είναι έτσι…
429 (ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ-ΘΛΙΨΕΙΣ-ΠΙΣΤΗ)
Μέσα στην δυσκολία της δοκιμασίας σου, μίλα εσωτερικά και μυστικά του Κυρίου σου και σε ακούει…. Μίλα Του δε τόσο σιγά και μυστικά, ώστε να μην σε ακούσει κανείς άλλος…·ούτε αυτός ο ίδιος ο εαυτός σου (ήτοι, η λογική σου, που σου φέρνει ευλογοφανείς αιτίες για λύπη, απογοήτευση και απελπισία και -σε τελική ανάλυση- έλλειψη εμπιστοσύνης και πίστεως, ότι ο Θεός μπορεί να σε βγάλει από την δοκιμασία που περνάς και το αδιέξοδό σου…)
430 (ΜΕΤΑΝΟΙΑ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ)
Νάσαι ακριβός τηρητής αυτών που υπόσχεσαι στον Κύριο. “Τας ευχάς μου (τις υποσχέσεις μου) τω Κυρίω αποδώσω“, λέγει ο προφητάναξ Δαυΐδ. Μέσα στις υποσχέσεις σου στον Κύριο και τους στόχους σου, ένταξε, τρόπον τινά, και τα όσα αναγράφονται εδώ, εάν βεβαίως σε βρίσκουν σύμφωνο.
431 (ΜΕΤΑΝΟΙΑ-ΑΓΩΝΑΣ)
Αν συγκρίνεις την κατάστασή σου όταν εφαρμόζεις τις συμβουλές αυτές -που εμπίπτουν μέσα στον πνευματικό μας αγώνα– και την κατάστασή σου όταν τις καταφρονείς και πράττεις τα αντίθετα από αυτά, θα δεις ότι η πρώτη κατάσταση διαφέρει από την δεύτερη όσο ο ουρανός από την γη, όσο ο παράδεισος από την κόλαση!
432 (ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ-ΝΗΨΗ)
Όταν παρουσιαστεί κάτι το ξαφνικό και απρόσμενο, νάσαι συγκρατημένος, γιατί συνήθως οι πρώτες εντυπώσεις εξογκώνουν τα πράγματα και δεν αντιμετωπίζονται με νήψη, νηφαλιότητα και προσευχή.
433 (ΑΓΧΟΣ)
Μην επιτρέψεις το παραμικρό ίχνος άγχους εις την ψυχή σου, για οποιοδήποτε θέμα. Διαφορετικά, θα εξελιχθεί και θα έχεις δυσάρεστα αποτελέσματα. Να είσαι, λοιπόν, άνετος και νάχεις εμπιστοσύνη στην αγαθή πρόνοια του Θεού για σένα.
434 (ΕΥΧΗ-ΝΗΨΗ-ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ)
Ό,τι κάμνεις να το κάμνεις μέσα στον αντίλαλο και απόηχο της μυστικής “εσωτερικής” σου προσευχής… Να κινείσαι πάντοτε “μέσα στην Ευχή” και με τον τρόπο αυτό και “το σχοινί δεν θα κόβεις” (της επαφής σου με τον Θεό) αλλά και η συχνή αυτή επανάληψη του αγίου ονόματός Του, σύντομα θα σε φέρει στην ανεκδιήγητον ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! Όποιος φτάσει στην αγάπη του Χριστού, έφτασε και πέτυχε το μέγιστο των αγαθών…. Γιατί, ο Χριστός είναι το κέντρον του Σύμπαντος, «το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, αρχή και τέλος» (Αποκ. κβ’ 13) και η αγάπη Του ξεπερνά κάθε όριο αγάπης…
435 (ΝΗΨΗ-ΠΤΩΣΗ)
Πάντοτε η πτώση ξεκινά από μια λεπτομέρεια, από μια μικρή υποχώρηση. Γι’ αυτό νάχεις παντοτινά νήψη (εγρήγορση και ετοιμότητα) ώστε να προλαβαίνεις την πτώση στα μικρά. Ναι, εκείνος που προσέχει στα μικρά, δεν θα πέσει ποτέ στα μεγάλα. Και, αντιθέτως, όποιος καταφρονεί τα μικρά, οπωσδήποτε θα πέσει και στα μεγάλα. Λέγει και το ρητόν, “το μικρόν ου μικρόν όταν εκφέρη μέγα”.
436 (ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ-ΘΕΟΣ)
Φρόντιζε να βρίσκεις-μηχανεύεσαι τρόπους για να προχωράς στον πνευματικό σου αγώνα…· τρόπους για να ξεπερνάς ένα πάθος, ένα ελάττωμα, μια αδυναμία…
Πάντοτε δε με πνεύμα ταπείνωσης, ικετεύοντας και την θεία βοήθεια!
Να λες: “Βοήθησε με, Θεέ μου, να βρω τρόπο…”
437 (ΠΡΟΒΛΗΜΑ-ΠΙΣΤΗ)
Όταν προσευχηθείς στον Θεό, για ένα σου πρόβλημα, σταμάτα πλέον να το σκέφτεσαι…
438 (ΠΡΟΒΛΗΜΑ-ΑΝΔΡΕΙΑ)
Ένα πρόβλημα, τότε είναι πρόβλημα, όταν του επιτρέψεις να σου γίνει πρόβλημα! (αν μπορείς να το καταλάβεις αυτό).
439 (ΜΕΤΑΝΟΙΑ-ΧΑΡΑ v’s ΛΥΠΗ)
Όταν τύχει και φύγεις από την πνευματική σου κατάσταση, αφού το αντιληφθείς, και δεδομένου ότι επιθυμείς να επανεύρεις την κατάστασή σου, πρόσεξε σ’ αυτό που θα σου πω: Μην αφίσεις να λυπηθείς για το διάστημα που ήσουν εκτός…, αλλ’ αντίθετα, να χαίρεσαι γιατί “επανέρχεσαι στον πατρικό οίκο του Κυρίου σου!” (Λουκ. ΙΕ’, 24)
440 (ΠΡΟΒΛΗΜΑ-ΠΙΣΤΙΣ-ΕΛΠΙΣ)
Πάντοτε, μπροστά σε ένα πρόβλημα, που απρόσμενα παρουσιάζεται, να προβάλλεις και προτάσσεις την πίστη και την ελπίδα ότι ο Κύριος θα βοηθήσει να λυθεί, με τον καλύτερο μάλιστα τρόπο!
Ας μην ξεχνούμε μια παλαιότερη Πατρική Νουθεσία -κάνε search και θα την βρεις- που έλεγε:
Ο Κύριος είπε: «Όλα όσα ζητάτε στην προσευχή σας, να πιστεύετε ότι τα λαμβάνετε και θα σας δοθούν» (Μάρκ. ια΄, 24).
Γι’ αυτό: «Λέγε συνεχώς την Ευχή και μην ενοχλείσαι από τίποτε. Η Ευχή θα τακτοποιήσει το κάθε τι (ακόμα και αυτό που σε απασχολεί).»
Βλέπε και τις αρ. 042
441 (ΘΥΜΟΣ-ΠΡΑΟΤΗΣ)
Θα θεωρείσαι ότι έκανες πρόοδο εναντίον του πάθους του θυμού, εάν -παρόλη την πρόκληση του πλησίον- συγκρατηθείς και απαντήσεις ήρεμα (ακόμα και ελέγχοντάς τον).
442 (ΛΟΓΙΣΜΟΙ)
Αν σου έρχονται κακοί λογισμοί, μην τους “προσγειώνεις” στην καρδιά σου!
Άσε τους να πετούν και να σκάνε στον αέρα, μπαίνοντας από ένα “αυτί” και βγαίνοντας από το άλλο, κατά το δη λεγόμενο…
Το έχουμε πει κι άλλες φορές: “Αντί να σκέφτεσαι…να προσεύχεσαι”.
Πολύ περισσότερο, λοιπόν, να μην κάμνεις συνδυασμούς (ήτοι, συνομιλίες) με διαλογισμούς που είναι και αμφίβολοι… (περί του ορθού, δηλαδή, ή μη…)
443 (ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΠΛΗΣΙΟΝ)
Όταν λαμβάνουμε την Θεία Κοινωνία, κοινωνούμε Αυτόν τούτον τον Χριστό! Τι σημαίνει αυτό; Βάζουμε μέσα μας όλο το Σώμα του Χριστού…
Μα σε όλο το Σώμα του Χριστού είναι ενσωματωμένος και ο κάθε εν Χριστώ πλησίον, αδελφός μας…
Άρα, κατ’ επέκταση, “βάζουμε” (δυνητικά) “μέσα μας” και τον κάθε πλησίον, γινόμενοι “αλλήλων μέλη”… (Ρωμ. ΙΒ’, 5)
Αυτό ας μας προβληματίσει…
Θέλω να πω, ότι πρέπει, εμείς οι Χριστιανοί, να συνεχίζουμε το έργο του Χριστού, ήτοι την σωτηρία, τόσο την ιδική μας, όσο και του πλησίον!!!
444 (ΜΕΤΑΝΟΙΑ-ΠΑΘΗ-ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ)
Η μετάνοια μας -ως μη όφειλε- δεν είναι πλήρης και αποφασιστική, αλλά επί τοις εκατόν…
Αυτό αποδεικνύεται εκ του γεγονότος ότι επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια (ακόμα και για λάθη που είναι πιο σοβαρά).
– Έλεγαν οι Αρχαίοι μας πρόγονοι, “Το δις εξαμαρτείν (εξαμαρτάνειν) ουκ ανδρός σοφού”.
– Επίσης (με συγχωρείτε για την παρομοίωση): Λέγεται ότι το γαϊδούρι, εάν πάθει κάτι…περνώντας από ένα τόπο, δείρε το όσο θέλεις…δεν ξαναπερνά από εκεί!!!
Ας μην γινόμαστε, λοιπόν, αδελφοί μου, (με συγχωρείτε και πάλιν) ανοητότεροι των ανοήτων ζώων(!!!)
Ας δείξουμε, επιτέλους, φιλότιμο και αγάπη…στον Κύριο και Θεό μας!!!
445 (ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ)
Προσπαθήστε να σας (μας) μπει το καλό “σκουλούτζι” (ήτοι, ο θερμός πόθος) για την Ευχή του Ιησού! Αυτό θα σας ανοίξει νέους “δρόμους”…και θα δώσει ποιότητα στην ζωή σας!
Σιγά-σιγά θα σας βάλει και στο νόημα της πνευματικής ζωής…
446 (ΕΠΙΤΗΔΕΥΣΗ-ΦΥΣΙΚΟΤΗΤΑ)
Μην έχεις προσπάθεια (ήτοι επιτηδειότητα) στην συμπεριφορά σου.
Αντίθετα, να έχεις φυσικότητα…
447 (ΠΛΗΣΙΟΝ-ΕΥΓΕΝΕΙΑ)
Μην φέρνεις τον πλησίον σου σε δύσκολη θέση, όταν διαφωνείς μαζί του.
Εννοώ, πες του το ευγενικά, με τρόπο που να μην θιχτεί.
448 (ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ-ΕΡΓΑΣΙΕΣ-ΔΟΥΛΕΙΕΣ)
Μην λειτουργείς υστερικά και απρογραμμάτιστα.
Βάλε προτεραιότητες. Εκτέλεσε εκείνο που προέχει να γίνει τώρα και μετά προχώρησε στο επόμενο. Το ίδιο ισχύει και για τα θέματα που μας απασχολούν…
Όταν ρίχνεις τα βόλια σου σε πολλούς στόχους…είναι αδύνατα!
449 (ΛΑΘΟΣ-ΑΜΑΡΤΙΑ-ΜΕΤΑΝΟΙΑ)
Έκανες λάθος; Έκανες ζημιά; (εννοώ, έπεσες σε λάθος/αμαρτία;)
Σκύψε να “μαζέψεις” και να “μπαλώσεις” -όσο εξαρτάται από σένα- ό,τι “έσπασες”…
Βλέποντας ο καλός Θεός την αγαθή σου προαίρεση και ότι μετάνιωσες και είσαι αποφασισμένος να μην ξανακάνεις το ίδιο λάθος/αμάρτημα…θα σε συγχωρήσει και θα σε βοηθήσει!
450 (ΑΚΗΔΙΑ-ΛΥΠΗ-ΒΙΟΤΙΚΑ-ΝΗΨΗ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ)
“Ξύπνα, καημένε μου ραγιά!”
(Το εννοώ πνευματικά: Ξύπνα, Χριστιανέ!!!)
Μην αφήσεις να σε πλακώσει η λήθη (=λησμοσύνη των πνευματικών, καθώς και των καλών αποφάσεων και στόχων σου), η νωχέλεια, η αμέλεια, η ακηδία (=πνευματική βαριεστημάρα), η λύπη, η στεναχώρια, η παραζάλη των βιοτικών, ο πνευματικός ύπνος…
Ανακάλεσε την πνευματική σου θέρμη!
Γιατί, ιδού, μπροστά μας, εναπόκειται το “βραβείον της άνω κλήσεως…”
Η ουράνια μας Πατρίδα!!!
Η Βασιλεία των Ουρανών!!! η οποία λαμβάνει αρχήν (πρέπει να λάβει) από αυτήν κιόλας την ζωή!!!
«Ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι· αποθώμεθα ουν τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός.» (Ρωμ. ΙΓ’, 11-12)
“Ας ξυπνήσουμε, αδελφέ μου Χριστιανέ!!!”
451 (ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΙΕΡΟΣ ΦΟΒΟΣ ΘΕΟΥ)
Να φρίττεις μπροστά στην Θεία Κοινωνία!!!
452 (ΦΟΒΟΣ-ΑΜΑΡΤΙΑ-ΠΙΣΤΗ-ΘΕΟΣ-ΧΡΙΣΤΟΣ)
Ο φόβος είναι μεταπτωτική κατάσταση… Δεν υπήρχε τέτοιο συναίσθημα μέσα στον Παράδεισο (πριν την πτώση δηλ. των πρωτοπλάστων).
Ο φόβος είναι αποτέλεσμα της πτώσης του ανθρώπου στην αμαρτία…
Το αντίδοτο του φόβου είναι η πίστη στην σωστική και προστατευτική πρόνοια του Θεού!!!
Γι’ αυτό ας μην νικώμαστε από τον (όποιο) φόβο… αλλά ας νικούμε τον φόβο με την πίστη στον Θεό!!!
Αυτό, βεβαίως, προαπαιτεί μια προσωπική σχέση με τον Χριστό!
Να Τον βάλουμε (τον Χριστό) στην προσωπική μας ζωή…
453 (ΛΟΓΙΚΗ-ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ-ΠΙΣΤΗ)
Μην διακατέχεσαι και μην διακυβερνάσαι μόνο από την ξηρή λογική ούτε να νικιέσαι από αυτήν, αλλά νίκα την λογική με την…“λογική της πίστεως”!
Η πρώτη είναι καλή, όταν δεν αντικρούει την δεύτερη…
Η δεύτερη πρέπει πάντοτε να πρυτανεύει... και ενίοτε (όπου χρειάζεται) να υπηρετείται από την πρώτη…
454 (ΕΡΓΑΣΙΑ-ΜΝΗΜΗ ΘΕΟΥ-ΕΥΧΗ)
Στην εργασία σου βάλε και τον Θεό…(με την μνήμη Του).
Μην είναι δοσμένη η καρδιά σου 100% στην δουλειά! Άφησε ένα μέρος και για τον Κύριο… Και θα δεις, λέγοντας πού και πού την και ευχή, κινούμενος δηλαδή μέσα στην ατμόσφαιρα του Θεού, πώς θα πάρει άλλον “αέρα” η δουλειά σου…αλλά και συ, θα νοιώθεις πολύ καλύτερα!!!
Σου το εύχομαι!!!
455 (ΑΓΧΟΣ-ΑΜΑΡΤΙΑ-ΠΤΩΣΗ)
Στις πλείστες περιπτώσεις, αφετηρία της διάπραξης μιας αμαρτίας, μιας πτώσης είναι το άγχος…
Το άγχος αυτό ασκεί ένα ψυχαναγκασμό (πάνω στην ψυχή). Της δημιουργεί δηλ. ένα πολύ αρνητικό κλίμα για κάθε καλό και παράλληλα ένα πολύ ευνοϊκό κλίμα για κάθε πτώση…
Σ’ αυτό το κλίμα τα πάντα ξεχνιούνται… αρκεί να “καταφέρει” (όπως την πείθει να νομίζει) να “επιλύσει” αυτό που την αγχώνει και να “ελευθερωθεί”(!!!)
Τι γίνεται, όμως, στην πραγματικότητα; Αυτό που “καταφέρνει” να “πετύχει” είναι να πέσει σε λάθη, αμαρτίες, για τις οποίες θα το μετανιώσει μετά…
Πρόσεχε, λοιπόν, την ώρα της επήρειας του άγχους…
Άφησε αυτό που σε απασχολεί και σε αγχώνει…, πες “έχει ο Θεός” και ασχολήσου με κάτι άλλο και…γλύτωσες!!!
456 (ΠΡΟΒΛΗΜΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ)
Μπροστά σε ένα πρόβλημα…μην δουλεύεις μόνο τον εγκέφαλό σου, αλλά παράλληλα να λειτουργείς μέσα σου μυστικά την προσευχή (εννοώ το προσευχητικό άνοιγμα της καρδιάς σου, ώστε να βάλει μέσα ο Θεός “λόγον αγαθόν και τέλειον!”).
457 (ΑΝΘΡΩΠΑΡΕΣΚΕΙΑ-ΦΥΣΙΚΟΤΗΤΑ-ΑΠΛΟΤΗΣ)
Φεύγε την ανθρωπαρέσκεια…
Το αντίδοτο, το έχουμε αναφέρει ξανά:
Η καλύτερη στάση και συμπεριφορά μας προς τους γύρω μας…είναι αυτή που είναι ανεπιτήδευτη, απλή, απροσποίητη, φυσική, αυθεντική!
458 (ΛΟΓΙΣΜΟΙ)
Τον κακό λογισμό ή την κακή φαντασία να τα αφήνεις να “σκάνε” στον αέρα…
Μην “κοιτάξεις” πάνω τους· μην τους κουβεντιάσεις…
Διαφορετικά, θα ταλαιπωρηθείς άδικα!
459 (ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ-ΠΙΣΤΗ-ΑΜΕΡΙΜΝΙΑ)
Για να μπορέσεις να συγκεντρωθείς στην προσευχή και στην Ακολουθία στον Ναό, θα πρέπει να καταφέρεις να διώξεις κάθε σκέψη, κάθε τι που σε απασχολεί, κάθε “γνώση” και να αφεθείς…ως ένα αρτιγέννητο βρέφος στην αγκαλιά της μητέρας του!
Διαφορετικά, θα μιλάς με τους λογισμούς σου…αντί με τον Θεό!
Με λίγα λόγια, η μακαρία εν Χριστώ αμεριμνία είναι το κατάλληλο “εσωτερικό περιβάλλον” για να μπορέσουμε να προσευχηθούμε…
460 (ΣΑΡΚΙΚΑ-ΛΟΓΙΣΜΟΙ)
Όπως θάφευγες αμέσως(!!!) στην εμφάνιση επικίνδυνης οχιάς…, έτσι να “φεύγεις” αμέσως(!!!) στην εμφάνιση σαρκικού λογισμού (που έχει δηλ. σχέση με τα σαρκικά πάθη).
Και γλύτωσες από τα περαιτέρω…
ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ (093)
461 (ΓΝΩΜΗ-ΘΕΟΣ)
Έστω κι αν είσαι σίγουρος για ένα θέμα, άφησε -μέσα στην σιγουριά σου- και ένα περιθώριο στον Θεό, μπας και εκ των πραγμάτων θέλει να σε πληροφορήσει για κάτι άλλο, το οποίο, είτε δεν ήσουν σίγουρος είτε δεν το είχες σκεφθεί…
462 (ΑΝΘΡΩΠΑΡΕΣΚΕΙΑ-ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ)
Την καρδιά σου, την χαρά σου, τις ελπίδες σου, να μην τις έχεις στους ανθρώπους, αλλά στον Θεό!!!
463 (ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ-ΩΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ)
Την ώρα του Θεού να την σέβεσαι…· όσον είναι δυνατόν να μην την πειράζεις…, κάνοντας δηλ. άλλα πράγματα, εκτός απόλυτης ανάγκης.
Αυτές οι στιγμές (η ώρα του Θεού) έχουν αιώνιο αντίκρισμα· αντίκρισμα στην αιωνιότητα…
464 (ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ)
Με ευλάβεια και συστολή να στέκεις στην προσευχή και στις Ακολουθίες!
Μιλάς με τον…Κύριο τον πάντων!!!
465 (ΣΩΜΑ-ΨΥΧΗ-ΝΟΥΣ-ΛΟΓΙΣΜΟΙ-ΝΗΨΗ-ΕΥΧΗ)
Να υποτάξει κανείς το σώμα στην ψυχή, είναι εύκολο· αυτό γίνεται μέσω της σύμμετρης εγκράτειας και νηστείας.
Να υποτάξει όμως κανείς τον νου (τους λογισμούς του) δεν είναι καθόλου εύκολο!
Απαιτείται συνεχής εγρήγορση, νήψη (προσοχή) και ευχή…
466 (ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ-ΠΤΩΣΗ-ΝΗΨΗ)
Πρόσεχε τον πειρασμό!!!
Είναι τόσο “λεπτός” που χωράει μέσα από μια “χαραματιά”…
Πάντα την παθαίνουμε από μια λεπτομέρεια!
Μετά την πτώση, ψάξε να την βρεις (την λεπτομέρεια) και φυλάξου απ’ αυτήν εις το εξής…
467 (ΛΟΓΙΣΜΟΙ-ΨΕΥΔΟΣ-ΠΛΑΝΗ-ΝΗΨΗ)
Πρόσεχε από τους λογισμούς!!!
Μην τους δίνεις προσοχή και, πολύ περισσότερο, μην τους εμπιστεύεσαι…
Γιατί, τις πλείστες φορές μας απατούν!!!
468 (ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ)
Μάθε να επιβάλλεσαι στον εαυτό σου· είναι πολύ σημαντικό αυτό στην πνευματική ζωή…
Σ’ αυτό βοηθά και η ακριβής τήρηση ενός προγράμματος (πάντοτε, δε, με διάκριση).
469 (ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ-ΕΥΧΗ-ΠΙΣΤΗ)-Α’ τρόπος
Μάθε να είσαι συγκεντρωμένος στην προσευχή και στις Ακολουθίες!
Σ’ αυτό βοηθά η έμπονος ευχή, καθώς και η πίστη ότι όλα όσα λέγονται κατ’ αυτές γίνονται…!!! (Μάρκ. ια΄, 24)… Και είναι τόσο σημαντικά αυτά που λέγονται!!!
470 (ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ-ΕΥΧΗ)-Β’ τρόπος
Είσαι στον Ναό, στην Ακολουθία, και δεν μπορείς να συγκεντρωθείς, γιατί κάτι άλλο σε απασχολεί… και δεν λέει να φύγει;
Επέμενε και συ να λέγεις την ευχή!
Άρα, λοιπόν, είτε θα είσαι στα λόγια της Ακολουθίας είτε στα λόγια της Ευχής…
ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ (095)
471 (ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ-ΣΙΩΠΗ-ΕΥΧΗ)-Γ’ τρόπος
Θέλεις να συγκεντρωθείς στην Ακολουθία και δεν τα καταφέρνεις;
Πάρε μια πολύ ελαφριά εισπνοή από την μύτη και κατέβασε τον νου σου εκεί στο στήθος. Μείνε εκεί και κράτησε ΑΚΡΑ ΣΙΩΠΗ… (Και μόνη η ίδια η σιωπή, έχει να σε διδάξει…) Όμως, επειδή δεν μπορεί να παραμείνει σε πλήρη ακινησία ο νους…, “άκουσε” τον ενδιάθετο σου λόγο να λέγει (εκεί στο στήθος) την Ευχή…
Πιο εύκολα με τον τρόπο αυτό θα αναπηδήσει μέσα σου η ευχή του Ιησού…και αυτό προσευχή είναι!!!
472 (ΧΑΡΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ)
«Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε· τούτο γαρ θέλημα Θεού εν Χριστώ Ιησού εις υμάς» (Α’ Θεσσ. Ε’ 16-18).
Αυτά τα 3 Αγιογραφικά “πάντοτε” (Πάντοτε…, αδιαλείπτως…, εν παντί…), θα μας απασχολήσουν στις επόμενες Πατρικές Νουθεσίες, πώς δηλ. θα μπορούσαν να εφαρμοστούν, ακόμα και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις/φάσεις της ζωής μας:
473 (ΑΡΡΩΣΤΙΑ-ΚΑΡΚΙΝΟΣ-ΧΑΡΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ)
Σήμερα ο κόσμος ανησυχεί με τις ποικίλες αρρώστιες, οι οποίες ομολογουμένως έχουν εξαπλωθεί σε ευρύ φάσμα. Πολύ περισσότερο ανησυχούν όταν ακούσουν πως πρέπει να γίνει βιοψία σε κάτι που έχει παρουσιαστεί.
Ένσταση 1η:
Πώς, λοιπόν, μπορούμε να χαιρόμαστε, να προσευχόμαστε και να ευχαριστούμε πάντοτε;
Και όμως. Και σ’ αυτές τις περιπτώσεις (έφερα παράδειγμα την πιο ακραία και δύσκολη περίπτωση) πρέπει και μπορούμε να χαιρόμαστε, να προσευχόμαστε και να ευχαριστούμε!
Δηλαδή: Θα προχωρήσουμε στην ιατρική εξέταση με χαρά και χωρίς καμιά ανησυχία! Διότι,
1) εάν μεν η εξέταση δείξει θετικό, θα χαιρόμαστε γιατί μας θυμήθηκε και μας επισκέφτηκε ο Κύριος, δίνοντάς μας ένα μέσο για εξάλειψη των αμαρτιών μας και ταυτόχρονα -γινόμενοι μέτοχοι των παθημάτων του Σταυρού Του- μας δίνει την ευκαρία να γίνουμε μέτοχοι και της δόξης Του και όλων των ευλογιών που πηγάζουν από τον Τίμιον Σταυρόν!
2) Εάν πάλιν η εξέταση δείξει αρνητικό, και πάλιν θα χαιρόμαστε, γιατί το αποτέλεσμα έδειξε πως, τελικά, δεν έχουμε τίποτε!
(συνεχίζει)
474 (ΧΑΡΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ-ΠΡΟΒΛΗΜΑ)
Δοκιμάσαμε πολλά στην πορεία του πνευματικού μας αγώνα… Όμως, από την εμπειρία μας, και αφού “μάθαμε εξ ων επάθαμε“, το πιο δυνατό και το πιο αποτελεσματικό απ’ όλα τα συνθήματα/προτροπές είναι (όπως σας έχω αναφέρει) το του αποστόλου Παύλου:
«Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε· τούτο γαρ θέλημα Θεού εν Χριστώ Ιησού εις υμάς» (Α’ Θεσσ. ε’ 16-19).
Εφάρμοζε συνεχώς “τα 3 αυτά πάντοτε” και δεν θα το μετανοιώσεις, ήγουν: πάντοτε (να χαίρεσαι), αδιαλείπτως (να προσεύχεσαι) και εν παντί -δηλαδή πάντοτε και για όλα- (να ευχαριστείς τον Θεό).
475 (ΑΜΑΡΤΙΑ-ΧΑΡΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ)
Είδαμε, στην Πατρική Νουθεσία 473, την 1η Ένσταση.
Ακούω τώρα την 2η ένσταση:
Μα πώς μπορώ να χαίρομαι πάντοτε…; π.χ. πώς μπορώ να χαίρομαι ή να ευχαριστώ, όταν τύχει και αμαρτήσω;
Και απαντώ:
Ναι, και πάλιν να χαίρεσαι και να ευχαριστείς! (όχι για την αμαρτία που διέπραξες· άπαγε!)· αλλά να χαίρεσαι, γιατί είδες το λάθος σου και βρίσκεσαι στην οδό της μετανοίας· και γιατί, «χαρά γίνεται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκ. ιε’ 7)· να προσεύχεσαι, για να σε βοηθήσει ο Θεός να επανεύρεις την χάρη -κατά το “απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με” (ψαλμ. 50, 14)- και να ευχαριστείς τον πανάγαθο Θεό, γιατί ευχαρίστως σε δέχεται πίσω κοντά Του.
(συνεχίζεται)
ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ (096)
476 (ΑΡΡΩΣΤΙΑ-ΧΑΡΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ)
Είδαμε στην Π.Ν. 473, την περίπτωση κατά την οποία θα χρειαστεί να κάνουμε διαγνωστική βιοψία.
Παρόμοια ας εξετάσουμε την περίπτωση που όντως είμαστε άρρωστοι!
Ακούω, λοιπόν, την 3η κατά σειρά ένσταση:
Μα πώς μπορώ να χαίρομαι όταν είμαι άρρωστος και πονώ;
Και απαντώ:
Ναι, και πάλιν να χαίρεσαι και να ευχαριστείς, όταν είσαι άρρωστος και πονείς!
Να χαίρεσαι!!!
Γιατί, με τον πόνο και την αρρώστια γίνεσαι μέτοχος των παθημάτων του Χριστού, συμφώνως με τον απ. Παύλο:
«….του γνώναι αυτόν (τον Χριστόν) και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος τω θανάτω αυτού….κατά σκοπόν διώκω επί το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού» (Φιλιππ. γ’ 10,14).
(Μτφρ.: Επιδιώκω να γνωρίσω προσωπικώς και εκ πείρας τον Χριστό και την δύναμη, που προέρχεται από την Ανάστασή του και την συμμετοχή μου στα παθήματά του, πρόθυμος δηλ. να υπομείνω και εγώ θλίψεις και παθήματα και αυτόν ακόμη τον θάνατον όμοια με Εκείνον… επιδιώκω έτσι με σταθερότητα και ζήλο να πραγματοποιήσω τον σκοπό της κλήσεώς μου, για να λάβω το βραβείον, που μας έχει ετοιμάσει ο Θεός, ο οποίος και μας κάλεσε διά του Ιησού Χριστού στην κληρονομία της Βασιλείας των ουρανών!) (Φιλιππ. γ’ 10,14).
Να προσεύχεσαι!!! και σ’ αυτή την περίπτωση, ώστε με την χάρη του Χριστού να ξεπεράσεις την αθυμία της αρρώστιας.
Να ευχαριστείς!!! δε, γιατί με τον πόνο και την αρρώστια, εκτός που γίνεσαι μέτοχος του Σταυρού και των παθημάτων του Χριστού (όπως είπαμε πιο πάνω), γίνεται τούτο αφορμή και αιτία για να καθαριστείς από κάθε σου αμαρτία, αφού από μόνοι μας δεν έχουμε εκούσια άσκηση.
Με λίγα λόγια:
Αν ο Θεός θέλει να μας βάλει στον Παράδεισο με αυτό τον τρόπο, θα Του πούμε “δεν πάμε;”(!!!)
(συνεχίζεται)
477 (ΠΡΟΒΛΗΜΑ-ΧΑΡΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ)
Είδαμε στα προηγούμενα πώς είναι δυνατόν να χαιρόμαστε, να προσευχόμαστε και να ευχαριστούμε, σε περίπτωση ανάγκης βιοψίας (για σοβαρή ενδεχόμενη ασθένεια)·
σε περίπτωση πτώσης σε αμαρτία· και
σε περίπτωση υπάρχουσας σοβαρής ασθένειας.
Ας δούμε τώρα πώς μπορούμε να διαχειριστούμε ένα σοβαρό, ίσως και άλυτο (ανθρωπίνως) πρόβλημα:
Σ’ αυτή την, όντως δύσκολη, περίπτωση έχουμε δοκιμασμένες (και δουλεύουν!!!) τις πιο κάτω προσευχές (βλ. Π.Ν. 124 και Π.Ν. 402-403):
- ΕΙΣ ΚΑΙΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ λέγε:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός μου, ανθρωπίνως δεν βλέπω να υπάρχει λύση στο πρόβλημά μου. Πιστεύω όμως Κύριε, ότι για Σένα υπάρχει λύση· γι’ αυτό και δεν ταράζομαι, αλλά προχωρώ κανονικά την πνευματική μου ζωή με πίστη, ειρήνη, αγάπη και προσευχή, περιμένοντας την δική Σου λύση! Σ’ ευχαριστώ!»
«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με».
Και η επόμενη:
- Για δε την ΠΙΣΤΗ και την ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
«Ο Κύριος είπε: “Όλα όσα ζητάτε στην προσευχή σας, να πιστεύετε ότι τα λαμβάνετε και θα σας δοθούν” (Μάρκ. ια΄, 24).
Γι’ αυτό:
“Λέγε συνεχώς την Ευχή και μην ενοχλείσαι από τίποτε. Η Ευχή θα τακτοποιήσει το κάθε τι (ακόμα και αυτό που σε απασχολεί)”. Το πιστεύεις αυτό;».
Κάνοντας έτσι, ήδη ο πρώτος καρπός θα είναι, αφενός μεν να ηρεμήσεις και αφετέρου να χαίρεσαι με την ελπίδα της επιλύσεως τού προβλήματός σου.
Ο δε τρίτος καρπός, να ευχαριστείς, βλέποντας ότι ο Κύριος εισήκουσε της προσευχής σου και το (άλυτο) πρόβλημά σου έχει ήδη λυθεί!!!
Αμήν.
(Τέλος του θέματος, “Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε· τούτο γαρ θέλημα Θεού εν Χριστώ Ιησού εις υμάς” (Α’ Θεσσ. Ε’, 16-18).
478 (ΠΡΟΒΛΗΜΑ-ΑΓΧΟΣ-ΜΕΡΙΜΝΕΣ-ΝΗΨΗ-ΕΥΧΗ)
Μέσα στις μέριμνες σου, τις ανησυχίες σου, τα προβλήματά σου, τα άγχη σου, τις απανωτές αναποδιές…, βάλε ένα χαμόγελο!!! Να δεις πώς και πόσο θα αλλάξει η ατμόσφαιρα!!! Ακόμη αν βάλεις και λίγη ευχή…, δεν έχω λόγια, τι “αέρα” θα λάβεις!!!
479 (ΘΕΟΣ-ΗΣΥΧΑΣΜΟΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ-ΝΗΨΗ-ΕΥΧΗ)
Εγώ και ο Θεός…
Πόσο πρέπει να μας διακατέχει αυτή η αλήθεια!!!
Εγώ και ο Θεός…
Να είσαι με όλους…και παράλληλα με κανένα!
Και την ώρα του θανάτου μας, αυτό θα αποτελέσει την πιο αληθινή πραγματικότητα:
Εγώ και ο Θεός…
Αν έχεις εργασία της νήψης και της ευχής, κατά την παρούσα ζωή…, αυτά θα σε συνοδεύσουν, όχι μόνο κατά την ώρα του θανάτου σου αλλά και μετά την έξοδο σου από τούτο το σώμα…!!!
480 (ΠΛΗΣΙΟΝ-ΑΓΑΠΗ)
Όταν σε πλησιάσει ο πλησίον να σου μιλήσει, άφησε ό,τι κάνεις και δώσε του πλήρη προσοχή!!! Διαφορετικά, καταφρονείς την εικόνα του Θεού!!! (δεν εννοώ, βέβαια, αν στην πορεία ζητεί άσκοπη κουβέντα, να συνεχίσεις να κουβεντιάζεις μαζί του…)
481 (ΑΝΗΣΥΧΙΑ-ΑΓΧΟΣ-ΠΤΩΣΗ)
Πρόσεχε την ανησυχία μπροστά σε ένα πρόβλημα. Γιατί αυτή θα φέρει άγχος και το άγχος φέρνει σίγουρα πτώση. Γι’ αυτό, όταν παρουσιαστεί ένα πρόβλημα, κάμε εγκράτεια και άφησε να δεις το πρόβλημα πιο ύστερα και με την πρέπουσα νηφαλιότητα. Τότε, θα διαπιστώσεις, ότι το πρόβλημα δεν ήταν, όπως το νόμιζες, σοβαρό και δύσκολο(!!!)
482 (ΣΩΤΗΡΙΑ-ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ)
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η σωτηρία του ανθρώπου προσφέρεται σ’ αυτόν δωρεάν!!!
Ακόμα και οι άγιοι, δωρεάν σώζονται!!! Απλά, αυτοί, δίνουν το δικαίωμα στον Θεό να μπει στην ζωή τους, να τους αγιάσει και να τους χαρίσει την κληρονομία της Βασιλείας των ουρανών…
483 (ΕΥΧΗ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ)
“Αδιαλείπτως προσεύχεσθε…” (Α’ Θεσσ. δ’ 17)
Προσπάθησε να κινείσαι μέσα σ’ αυτή την προσευχητική ατμόσφαιρα…της μονολόγιστης ευχής:
“Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με”.
Πηγαίνοντας για ύπνο· ξυπνώντας· μαγειρεύοντας· τρώγοντας· περπατώντας· οδηγώντας· δουλεύοντας… Αργά και ρυθμικά… Με πνεύμα παρακλητικό, ικετευτικό, ταπεινό, αλλά και αισιόδοξο, γεμάτο πίστη και ελπίδα στον Θεό και παράλληλα ανδρείο!
Γίνεται να λέγεται και ενδόμυχα…
Μπορεί να γίνεται αυτό και χωρίς να λέγεται η Ευχή…
Σας υπενθυμίζω τα δύο βίντεο που ανέβασα στο YouTube:
484 (ΠΤΩΣΗ-ΑΓΧΟΣ-ΕΥΧΗ-ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ)
Αν συλλάβεις τον εαυτό σου να κυριεύτηκε -ένεκα κάποιου συμβάντος– είτε από θυμό είτε από άγχος και ανησυχία είτε από οτιδήποτε άλλο πτωτικό, να ξέρεις ότι αυτό το έπαθες, γιατί δεν ήσουν σε εγρήγορση, ούτε είχες επαφή με τον Χριστό διά της Ευχής.
Γι’ αυτό, είναι πολύ καλό, δοκίμασέ το αν θέλεις, να μιλάς με τον Χριστό, όσο μπορείς πιο συχνά! Πολύ σύντομα, θα δεις τη μεγάλη ωφέλεια που θα έχεις από αυτό.
485 (ΑΓΑΠΗ-ΘΥΣΙΑ)
Ο λόγος του Κυρίου, “μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θή υπέρ των φίλων αυτού”, εφαρμόζεται ποικιλοτρόπως:
π.χ. να παίρνω από την χαρά μου και να την δίνω στον πλησίον.
Να παίρνω από την δόξα μου (την τιμή που μου προσφέρουν) και να την απονέμω στον πλησίον.
Να παίρνω από την θέση που έχω και να την προσφέρω στον πλησίον.
Να στερηθώ μια χαρά για χάριν της χαράς του πλησίον.
(Γιατί, με την λέξη ψυχή, δεν εννοεί απλώς και μόνον την βιολογική ζωή, αλλά και κάθε τι το “δικό” μας, όπως αυτά που περιγράψαμε πιο πάνω).
486 (ΠΛΗΣΙΟΝ-ΔΙΑΚΡΙΣΗ)
Αν σε ρωτήσει κάποιος για κάτι και δεν ξέρεις τι να του απαντήσεις, νομίζω πως είναι καλύτερα να του πεις “δεν ξέρω”, παρά να μην του απαντήσεις καθόλου· γιατί, η δεύτερη επιλογή μπορεί να εκληφθεί και ως καταφρόνηση.
487 (“ΣΥΝΕΧΕΙΑ”… -ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ)
Είναι πολύ καλό και σημαντικό…, γι’ αυτό προσπάθησε να έχεις, την ευλογημένη “συνέχεια…”
Τι εννοούμε με την λέξη-κλειδί: “συνέχεια…”;
Παράδειγμα:
Φανταστείτε κάποιον που βιάζεται να πάει κάπου και σε κάποια φάση σκοντάφτει και πέφτει κάτω.
Όμως βιάζεται… Τι κάνει; Κάθεται και κοιτάζει πώς έγινε να σκοντάψει ή να λογομαχήσει με εκείνον που ενδεχομένως ήταν η αιτία να σκοντάψει ή αν τσαλακώθηκε το παντελόνι του από το πέσιμο του;(!!!)
Όχι ασφαλώς!!! Αλλά τι;
Αλλά, σηκώνεται αμέσως πάνω και ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ εσπευσμένα τον δρόμο του…προς τον προορισμό του!!!
Άλλο παράδειγμα:
Είπαμε, πως βιάζεται να πάει κάπου…
Αντιλήφθηκε ότι πήρε λάθος δρόμο. Τι κάνει;
Κάθεται και βασανίζει το μυαλό του γιατί να χάσει το δρόμο;
Όχι, ασφαλώς!!! Αλλά τι;
Στρέφεται και ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ από ΕΚΕΙ που ήταν, πριν χάσει τον δρόμο!!!
Άλλο παράδειγμα:
Γράφει διαγώνισμα!
Ξαφνικά ανακαλύπτει ότι ο νους του πετάει αλλού…σε άσχετα πράγματα!
Όμως, η ώρα περνά! Τι κάνει; Κάθεται και μαραζώνει…γιατί να χάσει τόσο χρόνο;
Όχι, ασφαλώς!!! Αλλά τι;
Επανέρχεται αμέσως και ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ εσπευσμένα το γραπτό του!!!
Έχω πολλά παραβολικά παραδείγματα να σας δώσω…
Όμως, δεν μας παίρνει ο χώρος εδώ. Θα τα βρείτε εσείς…και θα τα καταλάβετε στην πράξη…
Με λίγα λόγια: Ό,τι και να μας συμβεί, ό,τι λάθος κι αν κάνουμε…τα σβήνουμε όλα (κάνουμε το μυαλό μας blank, ήτοι, κενό, άγραφο) και ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ από ΚΕΙ που μείναμε, πριν την παρέκκλιση και το ξεστράτισμα…
Δεν ξέρω αν σας έδωσα να καταλάβετε… (λίγο δύσκολο να το εξηγήσει κανείς επακριβώς, όπως δύσκολο και ήταν να εξηγήσω την Π.Ν. 483)
Καλές επιτυχίες!!!
Καλή συνέχεια…J
488 (ΘΕΟΣ-ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ-ΘΕΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ-ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ)
Κάποια πράγματα που (νομίζουμε ότι) “μπορούμε” και τα κάνουμε, τα θεωρούμε δεδομένα, απλά γιατί έτσι το συνηθίσαμε…
Όμως δεν είναι έτσι!!!
Όλα τα “μπορούμε”…μόνο με την ενεργητική και συντηρητική χάρη του Θεού, την χάρη του Παναγίου Πνεύματος! “Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντί με Χριστώ” (Φιλιππ. Δ’,13).
Ακόμα και αυτό το ανοιγοκλείσιμο των ματιών μας, δεν θα μπορούσαμε να το κάνουμε, αν δεν είχαμε αυτή την ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος!
Και τα πιο απλά δηλ. πράγματα, δεν θα μπορούσαμε να τα κάνουμε, χωρίς την δύναμη και την βοήθειά Του!
π.χ. το να βγεις ένα σκαλί, το να πιείς μια γουλιά νερό, το να πας κάπου να κάμεις την πιο απλή δουλειά σου και να επιστρέψεις καλά, τα θεωρούμε όλα τόσο φυσικά να “μπορούν” να γίνονται(!!!)
Και όμως, όπως είπα και πιο πάνω, τίποτε δεν γίνεται χωρίς την συνέργεια του Αγίου Πνεύματος!
Μέχρι τελευταίως (λίγο πριν τον κορωνοϊό), ακόμα και αυτή την λειτουργία της αναπνοής (εισπνοής και εκπνοής), την οποία τόσο ανεπαίσθητα επιτελούμε (αφού την κάνουμε ακόμα και όταν κοιμόμαστε!), την θεωρούσαμε δεδομένη!
Λέγω, την θεωρούσαμε, γιατί τώρα -μετά τον κορωνοϊό- συνειδητοποιήσαμε, πως και αυτό το “δύνασθαι αναπνέειν” δεν είναι ούτε, και αυτό, δικό μας!!!
Πολλά είναι τα παραδείγματα, πολλές οι ευεργεσίες του Θεού, ο Οποίος από αγάπη, ευγένεια και αρχοντιά, μας τις προσφέρει κρυφά, χωρίς εμείς διόλου να το αντιλαμβανόμαστε… (“υπέρ των φανερών και αφανών ευεργεσιών Του” και “υπέρ ων ίσμεν και ων ουκ ίσμεν”, δηλ. για τες ευεργεσίες του Θεού που γνωρίζουμε και που δεν γνωρίζουμε…)
Συμπέρασμα:
Ό,τι επιχειρούμε να κάνουμε…να επικαλούμαστε την Θεία βοήθεια· και όταν τελειώνουμε να αποδίδουμε την ευχαριστία στον Θεό, για την τόσο απαραίτητη και αναγκαία για μας βοήθεια Του!!!
489 (ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ-ΑΓΩΝΑΣ)
Ποτέ σου να μην ενεργείς απρογραμμάτιστα, σπασμωδικά, όπως πάνε δηλ. και όπως έλθουν τα πράγματα… Διαφορετικά, θα θερίσεις άγουρους καρπούς…
490 (ΠΤΩΣΗ-ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ-ΜΕΤΑΝΟΙΑ)
Εάν η πτώση θεωρείται και είναι ανθρώπινη, η απελπισία είναι δαιμονική!
491 (ΑΣΘΕΝΕΙΑ-ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ)
Αν έχεις κάποια πάθηση ή αρρώστια, μην στενοχωρείσαι! Πες του Θεού: “Θεέ μου, αφού δεν έχω καμιά αρετή να σου προσφέρω, σου προσφέρω την αρρώστια μου!”
492 (ΠΡΟΣΟΧΗ-ΝΗΨΗ)
Ίσως ξαναμιλήσαμε γι’ αυτό· δεν πειράζει όμως, γιατί, η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως:
“Το μικρόν ου μικρόν όταν (εφόσον θα) εκφέρει μέγα“! Η μία καταφρόνηση φέρνει την άλλη, όπως και η μία πτώση φέρνει την άλλη και….”πάει λέγοντας”, κατά το δει λεγόμενον.
Προσοχή, λοιπόν, στις “μικρές” υποχωρήσεις…
493 (ΒΡΑΔΥ-ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ-ΕΥΧΗ)
Το βράδυ, στον απολογισμό σου, να ερωτάς τον εαυτό σου: Πόσο είπα την ευχή σήμερα; Και βάλε όρο κ’ όριο (Σημ.: Οι άγιοι δεν είχαν όριο σ’ αυτό, αλλ’ είχαν την λεγόμενη “αδιάλειπτη προσευχή”).
Ας κάνουμε αρχή (γνωρίζοντας, ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός…)
494 (ΒΡΑΔΥ-ΜΕΛΕΤΗ-ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ)
Το βράδυ να τόχεις για σένα και τον Θεό μόνο.
495 (ΑΓΩΝΑΣ-ΝΗΨΗ)
Αυτός που νικιέται στα μικρά, πώς δεν θα νικηθεί και στα μεγάλα;…
496 (ΘΕΟΣ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ)
“Πάτερ, μπορώ να μείνω λίγο στον Ναό; Θέλω να μιλήσω με την Παναγία…”
Πόσο μου άρεσε η φράση αυτή που μούπε μια κοπέλα, μετά την εξομολόγηση!!!
“Θέλω να μιλήσω με την Παναγία…”
Ωραίες φράσεις!!!
“Να μιλήσω λίγο με τον Χριστό…”· “να μιλήσω λίγο με τον Θεό…”
Η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και τους Αγίους, είναι μια πολύ ιδιαίτερη, μυστική, διαπροσωπική σχέση…
Την εύχομαι σε όλους μας!
497 (ΑΜΑΡΤΙΑ-ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ-ΜΕΤΑΝΟΙΑ)
Η μετάνοια απαιτεί να τοποθετηθούμε απέναντι στο σφάλμα μας, στην αμαρτία…
Τι εννοώ;
Ψάχνω να βρω πώς έγινε το λάθος· τοποθετούμαι απέναντί του, πληροφορώντας τον εαυτό μου, ποιο είναι το πρακτέον, όταν παρουσιαστούν ξανά οι συνθήκες που ευνόησαν την συγκεκριμένη πτώση· και είμαι αποφασισμένος, έτσι να κάμω, ώστε να μην την ξαναπάθω!
Αυτό είναι μετάνοια…
498 (ΜΕΤΑΝΟΙΑ-ΕΚΚΛΗΣΙΑ) (συνέχεια)
Όταν ο άνθρωπος, μετά την πτώση του, μετανοεί -κατά τον τρόπο που υπέδειξα πιο πάνω- γίνεται αυτόματα δεκτικός των δωρεών της χάριτος, που του παρέχει η υιοθεσία του, ως Χριστιανός!
499 (ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ-ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ)
Εμείς οι άνθρωποι για 1(ένα)% πρόφαση…μετακινούμαστε από τις ωραίες αποφάσεις μας…
Αντίθετα, σε συμβουλεύω, και 1(ένα)% περιθώριο να έχεις ακόμα, ώστε να μπορείς να παραμείνεις σταθερός στην τάξη σου (στις αποφάσεις σου), να μην μετακινηθείς από αυτές…
500 (ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΛΥΠΗ-ΑΚΗΔΙΑ)
Διώξε τον όποιο λογισμό σε εμποδίζει από την προσευχή ή σε εμποδίζει να δοθείς ολόκληρος, απολαμβάνοντας τα πνευματικά! (Ένας τέτοιος λογισμός δεν μπορεί να είναι του Θεού, αφού φαίνεται ολοφάνερα ότι κάτι δεν πάει καλά μ’ αυτόν…)