662 (ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΘΕΟΣ-ΚΑΡΔΙΑ)
Όταν
προσεύχεσαι…μην ξεχνάς, ότι
μιλάς με τον
Θεό!
Γι’ αυτό
απόφευγε οποιεσδήποτε άλλες
σκέψεις, έστω και
καλές.
Διαφορετικά,
δεν είναι με τον
Θεό που
μιλάς…αλλά
με τους λογισμούς σου!
Έχω ξανά αναφέρει, ότι μου κάνει
εντύπωση η
νοηματική γλώσσα που χρησιμοποιούν οι
κωφάλαλοι! Βλέπει κανείς σ’ αυτήν να
συμμετέχει ο όλος άνθρωπος…και μάλιστα πιο
ζωντανά!
Έτσι
ζεστή και
ζωντανή εύχομαι να είναι και η
συνομιλία μας με τον
Θεό…
Άλλο, αν στην πορεία
επιβλέψει ο
Θεός στην
ταπεινή μας
ψυχή και
κάνει ώστε η
προσευχή μας να καταστεί
νοερά, στα
άδυτα βάθη της
καρδιάς μας…