Μην δέχεσαι απλώς και ως έτυχε τον κάθε λογισμό που σου έρχεται (αλλ’ ούτε και να ταράζεσαι από αυτούς)· παρά μόνο, να δέχεσαι, τους καλούς (λογισμούς) που εσύ υπεύθυνα κάνεις…

Αντί να γίνεσαι παθητικός δέκτης των όποιων συναισθημάτων και ψυχολογικών σου καταστάσεων, μετάβαινε αμέσως στην ενεργητική, αγωνιστική και καλή πνευματική σου πορεία, χωρίς να κοντοστέκεσαι στους λογισμούς και τους συναισθηματισμούς σου…

Πρόσεξε, επίσης, να μην τα χάνεις όταν πέσουν απανωτά και ταυτόχρονα πολλά “κακά”… (Βάζω το “κακά”, σε εισαγωγικά, γιατί, δεν υπάρχει τίποτα κακό στον κόσμο, παρά μόνο η αμαρτία! Ένα πράγμα γίνεται κακό ή καλό, αν εγώ κάνω κακή ή καλή αντιμετώπιση).

Κράτα, λοιπόν, σε τέτοιες περιπτώσεις (της δοκιμασίας), την ηρεμία σου, την νηφαλιότητά σου, την υπομονή σου και…θα το χαρείς! Αλλά και όλα θα τακτοποιηθούν συν Θεώ!

Αυτό εἰναι πἰστη!!!